Azjatycka fantastyka zazwyczaj jest przepełniona brutalnością. Sama literatura z tegoż rejonu również charakteryzuje się pewną specyfiką, którą niekiedy ciężko zrozumieć, i nie każdy będzie w stanie to zrobić. Mając już wcześniej styczność z azjatycką literaturą, wiedziałam, że nie będzie to prosta książka. Jednak nie spodziewałam się, że będzie aż tak… „lepka” i brutalna.

Tae-gyeong przez sen dowiaduje się o tym, że jego kolega z liceum zginął w wypadku samochodowym. Problem jednak polega na tym, że duch zmarłego nie dość, że przekazał mu informację o swojej śmierci przez sen, to jeszcze stwierdził, że został zamordowany. I na dodatek każe Tae-gyeongowi znaleźć sprawcę. Choć z początku bohater nie ma ochoty spełniać woli zjawy, to powtarzający się koszmar z udziałem zmarłego i tajemniczej kobiety nie pozostawia mu wyboru – postanawia dowiedzieć się czegoś więcej o sprawie. Okazuje się jednak, że historia ta ma znacznie więcej sekretów, niż mógłby się spodziewać…

Powieść, choć napisana prostym stylem, jest skomplikowana i specyficzna zarówno pod względem konstrukcyjnym, jak i fabularnym. Narracja jest trzecioosobowa, jednak z początku zdaje się, że poznajemy historię z perspektywy dwóch osób, a w trakcie lektury okazuje się, że tak naprawdę opowiada ją tylko jedna osoba. Również prowadzenie samej fabuły jest dosyć oszczędne – autorka nie dała sobie miejsca na wytłumaczenie pewnych zjawisk, stawiając czytelnika po prostu przed faktem „tak jest, tak się dzieje i tyle”, nie dając przy tym żadnego tła do wytłumaczenia niektórych wydarzeń ze sfery fantastycznej. Sama sprawa morderstwa nie posiada jakiegoś niesamowitego zwrotu akcji i zaskoczenia, lecz zdaje się, że jest po prostu tłem i przyczyną pewnych zaszłości między dwójką głównych postaci.

Tak jak sama fabuła i konstrukcja powieści jest skomplikowana, tak również i jej bohaterowie są równie zagadkowi. Choć narracja jest prowadzona z perspektywy jednej osoby, to bohaterów jest dwoje – mężczyzna o imieniu Tae-gyeong oraz kobieta Seong-yeon. Choć w pewnym momencie wspominają o swojej przeszłości, to nie przybliża nam to w pełni obrazu tych postaci. Relacja między tą dwójką jest skomplikowana i pełna przemocy, pomijając sam fakt ich związania ze światem zmarłych, których widują praktycznie na każdym kroku.

„Sny umarłych” to powieść, która prostym językiem przedstawia czytelnikowi historię pełną pesymizmu i brutalności z nutami horroru. Autorka, opierając pewne wydarzenia z książki na faktach, chciała pokazać brutalność współczesnego świata, dodatkowo okraszoną elementami fantastyki. Nie jest to łatwa lektura i zapewne nie każdy się w niej odnajdzie, jednak jeśli macie ochotę na klimatycznie trudną opowieść, książka jest zdecydowanie godna polecenia.

Edyta Tomaszewska