Scarlett ma wszystko. Jest królową szkoły, ma idealny dom, wspaniałych przyjaciół. Jedno spotkanie jednak może zmienić wszystko. Scarlett nie może zapomnieć o tajemniczym mężczyźnie. Jednak gdy go ponownie spotyka okazuje się, że nic nie będzie tak jak sobie wymarzyła.
Chyba niestety się nie polubiłam z tą książką.
Zacznę od głównej bohaterki, która jest dość specyficzna. To całe „królowanie” w szkole i jej zachowanie wobec Harry’ego (faceta w którym się zakochała, a który jest jednocześnie jej nauczycielem) było co najmniej nieodpowiedzialne. Ponadto ukrywanie przed wszystkimi, że lubi czytać było dla mnie niesmaczne ponieważ nie lubię udawania, zwłaszcza, gdy nie ma ku temu żadnych poważnych powodów.
Generalnie książka to oaza absurdów. Nauczyciel grający z uczniami w „Nigdy, przenigdy nie…”, uczennica i nauczyciel, którzy w żaden sposób nie uważają i jakimś dziwnym trafem nikt ich nie przyłapuje. Wszystko to grubymi nićmi szyte.
Ponadto autorka dość często zaczynała przedstawiać coś w dany sposób, a potem jakby zmieniała plany i prowadziła historię całkiem inaczej niż to zapowiadało. Raz by przeszło, ale niestety zdarzało się nagminnie.
Ogólnie wszyscy bohaterowie zachowują się jakby byli dopasowywani do pomysłów autorki. Raz są lojalni i łagodni, a innych razem są całkowicie inni.
Samo zakończenie też wiele pozostawia do życzenia.
Czy polecam? Niestety nie, bo uważam, że na rynku jest kilka lepszych książek.

Scarlett ma wszystko. Jest królową szkoły, ma idealny dom, wspaniałych przyjaciół. Jedno spotkanie jednak może zmienić wszystko. Scarlett nie może zapomnieć o tajemniczym mężczyźnie. Jednak gdy go ponownie spotyka okazuje się, że nic nie będzie tak jak sobie wymarzyła.
Chyba niestety się nie polubiłam z tą książką.
Zacznę od głównej bohaterki, która jest dość specyficzna....