Sięgnęłam po Rzeki Londynu, bo skusił mnie napis na okładce: Opowieści o Londynie pełnym magii. Uwielbiam historie tego typu, a gdy opis zapowiedział, że będzie to historia zabarwiona kryminalną nutą... No cóż, nie mogłam się oprzeć.

Porwała mnie ta książka od pierwszej strony, mimo iż zaczyta się niepozornie, a wręcz wieje nieco nudą. Jednak strona po stronie historia pióra Bena Aaronovitcha nabiera kolorów i staje się co rusz bardziej intrygująca. Przewija się bowiem przez ten tom wiele postaci i to takich wszelkiej maści, że tak to ujmę. Ludzie, duchy, bogowie i boginki wodne oraz inne osobowości o niezwykłych... talentach. Pod tym względem nie można się nudzić. Tym bardziej że autorowi udało się zaakcentować każdą z nich w taki sposób, że nie giną na tle wydarzeń w Londynie, a wręcz wspólnie tworzą ciekawą mieszaninę – chwilami wybuchową.

Jednak mimo iż Ben Aaronovitch prowadzi akcję swojej powieści dość płynnie, pozwalając jej niejako płynąć całkiem bystrym nurtem, to zdarzają się zakola, które ją spowalniają i wówczas robi się odrobinę... nudniej. Przynajmniej ja chwilami czułam się znużona, gdy jakiś wątek ciągnął się i ciągnął, ale potem szybko wskakiwał jakiś zwrot akcji i na nowo odnajdywałam przyjemność z lektury.

Ogromnie podobało mi się w tej książce również to, że jest ona do cna angielska. Taka nieco flegmatyczna, ponura, mglista i wilgotna – jak pogoda w Londynie. To Ben Aaronovitch uchwycił bezbłędnie. I zrobił to tak, że nie można się temu osobliwemu urokowi oprzeć. A wręcz chce się człowiek nim otulić jak ulubionym kocem.

Ponadto autor ma przyjemne i plastyczne pióro. Chłonęłam opisy miejsc, które w okamgnieniu pojawiały się w mojej głowie i pozwalały niemalże przenieść się w sam środek książki, stąpając tuż za bohaterami.
No i tajemnice, które skradają się licznie między linijkami tekstu i samą fabułą. Intrygują i sprawiają, że chce się więcej i więcej. Ja bardzo chce poznać ciąg dalszy i spędzić z Peterem Grantem i Thomasem Nightingalem więcej czasu, by przekonać się jakie postępy zrobił ten pierwszy i poznać tajemnice tego drugiego.

Jeśli więc lubicie powieści łączące sobie fantasy i kryminał, lubicie tajemnice i niestraszne Wam najdziwniejsze stworzenia, jakie można napotkać na ulicach Londynu, to koniecznie sięgnijcie po Rzeki Londynu i przekonajcie się, co skrywa nie tylko stolica Wielkiej Brytanii, ale też rzeki, które ją przecinają...

Sięgnęłam po Rzeki Londynu, bo skusił mnie napis na okładce: Opowieści o Londynie pełnym magii. Uwielbiam historie tego typu, a gdy opis zapowiedział, że będzie to historia zabarwiona kryminalną nutą... No cóż, nie mogłam się oprzeć.

Porwała mnie ta książka od pierwszej strony, mimo iż zaczyta się niepozornie, a wręcz wieje nieco nudą. Jednak strona po stronie historia...