Przede wszystkim należy podkreślić, że jest to książka stricte naukowa, nie należy więc spodziewać się porywających opowieści o codziennych trudach i radościach polskiej szlachty przeplatanych pobudzającymi wyobraźnię opisami jedzenia, strojów, balów czy podróży. Jak pisze sama Autorka "książka jest bowiem (...) próbą wprowadzenia Czytelnika w >>szlachecki dworski świat<<, widziany głownie z perspektywy źródeł ekonomicznych - rachunków dworskich, ekspens wydatków, spisów służb, regestrów wypraw i posagów czy inwentarzy pośmiertnych".

Książka podzielona jest na trzy rozdziały:
1/ Dobrodzieje, klienci i słudzy, w którym przeczytamy o podskarbich, kuchmistrzach, służbie pokojowej, praczkach czy łowczych;
2/ Ludzie w kręgu dworu, który skupia się na współpracujących z dworem licznych rzemieślnikach, medykach, artystach;
3/ Dworska codzienność, czyli spojrzenie od strony finansowej na dworską prozę życia, na którą składały się polowania, podróże, zabawy, kolekcjonerstwo, czytelnictwo, konsumowanie owoców, przypraw i innych niedostępnych wtedy powszechnie pyszności.

A wszystko to w oparciu o zachowane dokumenty. Przejrzenie, jak zgaduję, ton papierów pisanych archaiczną polszczyzną i ich selekcji niewątpliwie wymaga benedyktyńskiej cierpliwości. Nie jest to jednak książka nużąca, liczne cytaty, choć może nie do końca zrozumiałe dla współczesnego czytelnika dają wgląd w ówczesne postrzeganie codzienności, a klarowny podział pozwala usystematyzować wiedzę o dworskim życiu w XVIII wieku.

Przede wszystkim należy podkreślić, że jest to książka stricte naukowa, nie należy więc spodziewać się porywających opowieści o codziennych trudach i radościach polskiej szlachty przeplatanych pobudzającymi wyobraźnię opisami jedzenia, strojów, balów czy podróży. Jak pisze sama Autorka "książka jest bowiem (...) próbą wprowadzenia Czytelnika w >>szlachecki dworski...