Autor: Anders Sparring
Ilustracje: Per Gustavsson
Tłumaczenie: Agnieszka Stróżyk

Czy znacie rodzinę Obrabków?
Mieszkają w niebieskim domu z zielonymi drzwiami, a zamieszkują go mama Cela, tata Zbioro, mała Ela i mały Ture. I jeszcze pies, który zwie się Glina.
Ta rodzina przechowuję mnóstwo rzeczy, ale nie swoje tylko cudze. Oni nie pytają się, czy mogą, oni biorą, i już. Jedynie Ture trzyma się zasad i nigdy nic nie rusza bez pozwolenia.
Małymi kroczkami zbliżają się urodziny Tura! Marzy o ogromnym lizaku w paski, takim samym jak na wystawie w sklepie ze słodyczami. Czy rodzina Obrabków spełnił marzenie chłopca? Czy może stanie im ktoś lub coś na przeszkodzie? Ale dlaczego Paul Icjant krąży wokół ich domu?!

Książka dla dzieci z dużą dawką humoru? O tak, rodzina Obrabków dostarczy i w sporej dawce. Ależ też nie braknie im pomysłów kreatywnych na zdobycie lizaka. Sama jako rodzic dobrze bawiłam się czytając tę lekturę.
Do tego niemal na każdej stronie mamy ilustrację, które pobudzają wyobraźnię młodego czytelnika podczas czytania lektury. Są również śmieszne co sam tekst.

W książce pojawia się tekst „Morda, Glino” z początkiem uznałam, że takie rzeczy nie powinny mieć miejsca. Jednak potem zdałam sobie sprawę, że jako rodzić nie mogę brać tak wszystkiego do siebie, a dziecko zupełnie inaczej odbierze taki tekst bądź w ogóle nie zwrócić na niego uwagi.

Uwielbiam wartościowe książeczki dla dzieciaków. Ta wygląda nie pozornie, ale kryje w sobie świetny przekaz. Masz prawo być zupełnie inny niż twoja rodzina, mieć własne zdanie, ale rodzina to rodzina zawsze powinno trzymać się razem ze względu na wszystko.

Razem z moimi chłopcami bardzo polecamy. Jesteśmy ogromnie ciekawi dalszych przygód rodziny Obrabków.

Autor: Anders Sparring
Ilustracje: Per Gustavsson
Tłumaczenie: Agnieszka Stróżyk

Czy znacie rodzinę Obrabków?
Mieszkają w niebieskim domu z zielonymi drzwiami, a zamieszkują go mama Cela, tata Zbioro, mała Ela i mały Ture. I jeszcze pies, który zwie się Glina.
Ta rodzina przechowuję mnóstwo rzeczy, ale nie swoje tylko cudze. Oni nie pytają się, czy mogą, oni biorą, i już....