"Przynależność. Jak przypomnieć sobie drogę do domu" to bardzo intymna książka kanadyjskiej badaczki snów. Jest ona swego rodzaju drogą Autorki do odkrycia samej siebie. Po bolesnych przejściach, traumach i niezliczonych falach wzlotów i upadków.

Spodziewałam się, że wnętrze "Przynależności" oczaruje mnie, wzmocni duchowo i pozwoli spojrzeć na moją dotychczasową drogę inaczej. Niestety, ku mojemu rozczarowaniu, nic takiego się nie wydarzyło. Książka, pomimo szczerych chęci i ogromnych zachwytów nad samym jej wydaniem, totalnie nie trafiła w mój gust. Co więcej! Wymęczyła mnie.

Na początku warto wspomnieć, że "Przynależność" nie jest poradnikiem. To, jak już wspomniałam, zbiór przeżyć i przemyśleń autorki na temat "drogi do oświecenia", którą ja nie chciałam z nią kroczyć. Czytając tę książkę miałam wrażenie, że Autorka nie przekazuje Nam nic odkrywczego, tylko powiela tą samą treść za pomocą innych, coraz bardziej skomplikowanych i zdecydowanie zbyt "uduchowionych" treści. Język i wyżyny mistycyzmu oplatające proste zdania momentami przyprawiały o zawrót głowy. Trudno było mi się skupić na przekazie, na odnajdywaniu siebie, kiedy musiałam skupiać całą swoją uwagę na wątpliwą wartość dodaną w postaci pięknych słów, które zazwyczaj nic nie wnosiły w treść. Mimo intymności i obnażeniu się Autorki przede mną nie potrafiłam także zbudować z nią nici porozumienia. Nawet kiedy łączyły nas podobne doświadczenia, wciąż stał pomiędzy nami mur, którego nie potrafiłam (a może nie chciałam) rozbić.

Książka nie należy do łatwych. Z pewnością wymaga od czytelnika wiele skupienia i myślę, że również ogromnego poziomu uduchowienia pozwalającego łączyć się ze wszechświatem. Wielu z pewnością będzie potrafiło znaleźć się w świecie Autorki. Ja niestety się w nim pogubiłam. Psychologia analityczna tak. Ale połączenie jej z sufizmem jakoś zupełnie do mnie nie przemawia 🤷‍♀️

"Przynależność. Jak przypomnieć sobie drogę do domu" to bardzo intymna książka kanadyjskiej badaczki snów. Jest ona swego rodzaju drogą Autorki do odkrycia samej siebie. Po bolesnych przejściach, traumach i niezliczonych falach wzlotów i upadków.

Spodziewałam się, że wnętrze "Przynależności" oczaruje mnie, wzmocni duchowo i pozwoli spojrzeć na moją dotychczasową drogę...