Rodzicielstwo zastępcze w Polsce nie ma najlepszej sławy. Niemal regularnie w mediach pojawiają się informacje o nadużyciach lub zaniedbaniach, których dokonywali zastępczy rodzice wobec swoich przybranych dzieci. Włos jeży się na głowie, zwłaszcza gdy pomyśli się, czego dzieci te nieraz wcześniej doświadczyły – opuszczenie rodzinnego domu, nie ważne jak okrutnego, to zawsze ogromny szok dla małego człowieka, a trafienie do nowego miejsca, do obcych ludzi, którzy gotują dziecku nowe piekło... Niewyobrażalne. Na szczęście w mediach jak to w mediach – pokazuje się niepokojące, choć niezbyt częste sytuacje. Wiele rodzin zastępczych prowadzonych jest przez ludzi o ogromnym sercu i potrzebie dawania. Ich przeżycia jednak bliższe są naszej codzienności, rzadziej więc ich historie można poznać za pośrednictwem prasy czy telewizji.

„Próba miłości” to relacja rodziców, którzy podjęli się przyjęcia pod swój dach nastolatki, Asi. To ekstremalnie rzadka sytuacja, by dziecko w tak „podeszłym” wieku znalazło nową rodzinę. Czyni to więc opowieść Klejnockich jeszcze bardziej interesującą. Ponadto czytelnik może przejść z autorami całą drogę – od decyzji o założeniu rodziny zastępczej dla Asi, przez kurs kwalifikacyjny po wspólne mieszkanie z Asią i jej dalsze losy po opuszczeniu nowej rodziny.

Proces kursu kwalifikacyjnego i ustalenia pary co do tego, jak przygotować się do rozmowy z psychologami niepozbawiony był obaw:

Było bowiem dobrych kilkanaście szczegółów, którymi nie należało się chwalić: czy to dotyczących naszych własnych relacji z rodzicami, czy też sposobu ich życia i rozmaitych postaw, które przejawiali.

Zdaję sobie sprawę że przyszli rodzice adopcyjni i zastępczy przechodzą proces kwalifikacji i w efekcie dokonuje się selekcja tychże. Jednak brak wsparcia już na etapie rekrutacji (rodzina jest odsiewana zamiast wspierana i edukowana lub terapeutyzowana) aż nazbyt wyraźnie pokazuje trudności polskiego systemu pieczy zastępczej. Wciąż zbyt mało jest rodzin gotowych na założenie zawodowej rodziny zastępczej.

Choć koncentruję się na różnych aspektach rodzicielstwa zastępczego w Polsce, jest to wątek poboczny książki. Centrum fabuły zajmuje osobista historia państwa Klejnockich, którzy dzielą się swoimi emocjami, wątpliwościami i potrzebami, które mieli i mają jako rodzice. To bardzo wartościowa pozycja dla rodzin rozważających adopcję lub założenie rodziny zastępczej – pomocna szczególnie w urealnieniu oczekiwań wobec przyjęcia do rodziny starszego dziecka czy nastolatka.

Anna Kaczmarczyk