Koniec wojny nie oznacza końca problemów i kresu gehenny dla wielu milionów ludzi, których dotknęła. Ben Shephard skupia się na problematyce"dipisów" (z angielskiego - displaced persons), ludzi którzy w wyniku emigracji, uchodźstwa, masowych wywozów do obozów koncentracyjnych i obozów pracy, znaleźli się poza granicami swoich miejsc zamieszkania, krajów i ziem ojczystych.

To dokument opisujący nie tylko ludzkie dramaty związane z niespotykanym wcześniej kryzysem humanitarnym tej skali, ale również - głównie z perspektywy osób zaangażowanych w tworzenie UNRRA - ukazujący (w wielu przypadkach) niewłaściwe podejście i nieumiejętność akceptacji różnic kulturowych oraz brak pełnego zrozumienia geopolitycznych, społecznych a nawet psychologicznych następstw wojny. W opisywanym okresie nie dysponowano również pełnymi informacjami związanymi z tragediami rozgrywającymi się w obozach zagłady, co prowadziło też do krzywdzącego a nawet brutalnego traktowania osób, które uprzednio przeszły piekło.

Z drugiej strony jest to też dokument boleśnie szczery, pokazujący ciemne strony życia w obozach przesiedleńczych, bezpardonowo ukazujący hańbiące, najmroczniejsze cechy charakterów i zachowania umieszczonych tam Bałtów, Polaków, Żydów i innych "dipisów". Smutne to, ale prawdziwe - choć sądzę, że wiele poruszonych tu kwestii może wydawać się dziś odwoływaniem do obrażających stereotypów czy wręcz rasistowskimi.

Książka zyskuje na aktualności - wiele opisanych tu zagadnień i problemów może okazać się (a nawet już okazuje) istotnymi i pouczającymi w kontekście trwającej wojny na Ukrainie. I choćby - choć oczywiście nie tylko - z tego powodu gorąco polecam jej lekturę.

Koniec wojny nie oznacza końca problemów i kresu gehenny dla wielu milionów ludzi, których dotknęła. Ben Shephard skupia się na problematyce"dipisów" (z angielskiego - displaced persons), ludzi którzy w wyniku emigracji, uchodźstwa, masowych wywozów do obozów koncentracyjnych i obozów pracy, znaleźli się poza granicami swoich miejsc zamieszkania, krajów i ziem...