- Mógłbym się opierać, próbować odpłynąć, unikać cię, ale łatwiej dać się porwać. I po raz pierwszy się tego nie boję. - Warren spogląda na mnie niebieskimi oczami, przepełnionymi natłokiem sprzecznych emocji. Są pełne nadziei, a jednocześnie zmęczone. - W życiu spotkałem wielu ludzi, którzy przychodzili i odchodzili. Większość z tych, którym chciałem ufać, zawiodła mnie. - Na chwilę przymyka oczy. - Byłbym idiotą, gdybym pozwolił się skrzywdzić. Więc bywam uprzedzony. Szufladkuję ludzi. Pozwalam, by gniew wziął nade mną górę i odpycham ich od siebie. Ale ty wciąż powracasz. I mam wrażenie, że mnie rozumiesz.

- Mógłbym się opierać, próbować odpłynąć, unikać cię, ale łatwiej dać się porwać. I po raz pierwszy się tego nie boję. - Warren spogląda na ...

- Poświęciłem tak wiele lat życia na gniew... Byłem zły na moją mamę, że umarła. Zły na tatę, że nie został. Zły na opiekę społeczną za rozdzielenie mnie z Lukiem. Zły na siebie, że wszystko spieprzyłem. Zły na ludzi, którzy prowadzą normalne życie... zły na ładne dziewczyny, które sprawiają, że zastanawiam się, dlaczego cały czas jestem taki zrzędliwy... - Odwraca się do mnie ze szczerym wyrazem twarzy. - Gołąb jest symbolem pokoju. - Wyciąga rękę i przykłada ją do mojego policzka. - Tym właśnie dla mnie jesteś... pokojem.

- Poświęciłem tak wiele lat życia na gniew... Byłem zły na moją mamę, że umarła. Zły na tatę, że nie został. Zły na opiekę społeczną za rozd...

Nie ma już we mnie samotności. Jestem kompletna. To uczucie, którego nigdy nie chcę zapomnieć.

Nie ma już we mnie samotności. Jestem kompletna. To uczucie, którego nigdy nie chcę zapomnieć.