"O czym szumią wierzby", wersja współczesna, czyli prawdziwie krwisty realizm świata natury.
Nie mamy tu słodkich małych zwierzątek w mieszczańskich kostiumach urządzających urocze i sielankowe pikniki, tylko relacje oparte na prawie dżungli - by przetrwać, zabijaj i sam nie daj się zabić. Piknik polega więc na tym, że udało się kogoś dorwać i wypruć mu flaki, ocalając przy tym własną skórę. Yay! Jaki piękny dzień! ;)
Poznajemy gronostaja Maksa, przedstawiciela Gangu Drapieżców, w dwunastu krótkich migawkach z jego życia, po jednej na każdy miesiąc roku. Autorowi udało się świetnie uchwycić naturalność i brutalność codziennej śmierci, przeplatając makabreskę elementami humorystycznymi. Jednocześnie możemy czytać tę opowieść jako metaforyczną krytykę relacji społecznych - możesz być moim kumplem dopóki twoja krzywda nie okaże się korzyścią dla mnie. Sorry, koleś, takie życie, nic osobistego! Świat zawężony do gangsterskich porachunków i obrony własnych interesów.
Dodatkowym walorem książki jest bardzo udane tłumaczenie, zwłaszcza stylizowanych dialogów różnych gatunków zwierząt.
Książka, oczywiście, nie dla małych dzieci, chociaż starszym nastolatkom już mogłaby przypaść do gustu.

"O czym szumią wierzby", wersja współczesna, czyli prawdziwie krwisty realizm świata natury.
Nie mamy tu słodkich małych zwierzątek w mieszczańskich kostiumach urządzających urocze i sielankowe pikniki, tylko relacje oparte na prawie dżungli - by przetrwać, zabijaj i sam nie daj się zabić. Piknik polega więc na tym, że udało się kogoś dorwać i wypruć mu flaki, ocalając przy...