Anthony Kemp-Welch opisuje działalność opozycji i ruchów społecznych w Polsce na tle historii zimnej wojny w sferze dyplomacji i stosunków międzynarodowych. Na podstawie rozmów z bezpośrednimi uczestnikami wydarzeń przedstawia fakty związane z powstaniem pierwszego postkomunistycznego rządu w 1989 roku, kiedy to Polacy pokazali, ile można osiągnąć odwagą cywilną wobec rzekomo niemożliwych do przezwyciężenia uwarunkowań geostrategicznych.

"Książkę Kemp-Welcha uważam za wybitną [...]. Nie ma do tej pory w polskim języku przekrojowej pozycji na temat okresu 1944-1989, która przedstawiałaby dzieje Polski na tak szeroko i kompetentnie przedstawionym tle międzynarodowym" (dr hab. Paweł Machcewicz, prof. UMK).

"Nie ustępując polskim badaczom w zakresie znajomości faktografii, autor ma nad nimi tę przewagę, że wywodząc się spoza kraju będącego przedmiotem jego zainteresowań, jest w stanie po pierwsze uciec od utartych schematów interpretacyjnych, a po drugie może pozwolić sobie na pełny obiektywizm" (prof. dr hab. Marek Bankowicz, UJ).

"Książka oddaje sprawiedliwość pierwszoplanowym aktorom, ale nie pomija też bohaterów z drugiego szeregu. (...) Polityka rozgrywała się przecież także w zakładach pracy, gdzie formułowano petycje, a czasami wzywano do strajku. Toczyła się potajemnie pod osłoną nocy na polach i w lasach, gdzie rolnicy próbowali ukryć swoją własność przed państwową konfiskatą. Politykami byli też miejscowi księża, którzy umożliwiali kolportaż niecenzurowanych publikacji i z ambony instruowali wiernych, jak głosować (lub nie głosować) w monopartyjnych wyborach. Tysiące młodych ludzi narażało swoją przyszłość, przystępując do opozycji politycznej i do solidarnościowego podziemia" (z Przedmowy).