"Pan Swen czyli wrocławska abrakadabra" to książka niezwykła z kilku powodów. Pierwsze co mnie urzekło, to miejsce akcji - wszystkie opowiadania rozgrywają się na jednym podwórku, w jednym z wrocławskich domów. Widać silne przywiązanie autora do miejsca, w którym żyje. Jest ono źródłem niekończących się inspiracji.
Gabriel Kamiński bawi się, w surrealistyczny sposób przygląda się światu. W każdym opowiadaniu z taką samą czułością i troską dba o swoich nieporadnych bohaterów. Żongluje tożsamościami - i już nie wiadomo czy pisze o breslauerach, czy o Żydach z Breslau, a może o współczesnych wrocławianach, którzy rozpaczliwie próbują się zakorzenić? Ta zabawa tożsamością, w niezmiennym otoczeniu ulicy Przodowników Pracy jest cudna, bardzo kreatywna i działająca na wyobraźnię.
Dzieje się tam wiele, autor ożywia nieożywione, tylko po to, by dodać kolorytu i tak już barwnym postaciom. Najpiękniejsze jest trwanie, niezmienność ludzi i rzeczy. Nawet jeśli muszą odejść, Kamiński miłosiernie pozwala im przyjąć inną formę istnienia.
Wiele ze scen wykreowanych w tej książce zostaje w pamięci na długo. Aż chciałoby się pójść na to wrocławskie podwórko sprawdzić, czy udzieliła się tam magia.
Polecam.

"Pan Swen czyli wrocławska abrakadabra" to książka niezwykła z kilku powodów. Pierwsze co mnie urzekło, to miejsce akcji - wszystkie opowiadania rozgrywają się na jednym podwórku, w jednym z wrocławskich domów. Widać silne przywiązanie autora do miejsca, w którym żyje. Jest ono źródłem niekończących się inspiracji.
Gabriel Kamiński bawi się, w surrealistyczny sposób...