Pan Samochodzik doczekał się kontynuacji w ramach czarnej serii wydawniczej. Ilość opublikowanych dotąd tomów jest zaskakująco duża, do dziś doliczono się bodaj 166 książek. Na chybił trafił wylosowałem zeszyt nr 38 (rok wydania jak zwykle nieznany), którego akcja rozgrywa się na obszarze Biebrzańskiego Parku Narodowego. To już książka z nowym schematem: nowoczesny wehikuł, który nie odgrywa już większej roli, zaś równolegle do Pana Samochodzika działa jego współpracownik Paweł Daniec. To rozwiązanie niezbyt przypadło mi do gustu, ale jako wychowany na książkach będących pierwowzorem tej serii nie będę chyba wyjątkiem.
Negatywów można zresztą wskazać więcej: nadmiar postaci drugoplanowych i trzecioplanowych („wszyscy przeciwko wszystkim”), pojawiających się niespodziewanie i zbędnie gmatwających fabułę, rwana narracja, dość naiwne pułapki zainstalowane w domostwie Leo (skojarzenia z filmem „Kevin sam w domu” nasuwają się same”), zbyt mało wtrętów historycznych opowiadających o dziejach Łomży, Wizny i okolic. No i dlaczego maskowano Harrisona Forda ??? W sumie powinienem ocenić źle, ale… po obejrzeniu fatalnej reekranizacji „Pana Samochodzika i Templariuszy”, to książka nie wydaje się zła. Na plus zasługuje: a) ulokowanie akcji książki – tereny nad Biebrzą są niezwykle urokliwe, co miałem okazję zobaczyć na własne oczy oraz b) wprowadzenie do fabuły zwierzątek – Muppety bardzo mi się spodobały.

Pan Samochodzik doczekał się kontynuacji w ramach czarnej serii wydawniczej. Ilość opublikowanych dotąd tomów jest zaskakująco duża, do dziś doliczono się bodaj 166 książek. Na chybił trafił wylosowałem zeszyt nr 38 (rok wydania jak zwykle nieznany), którego akcja rozgrywa się na obszarze Biebrzańskiego Parku Narodowego. To już książka z nowym schematem: nowoczesny wehikuł,...