Przeczytałam książkę dosłownie jednym tchem i na sam koniec się popłakałam, bo od kilku lat czuję się dokładnie tak jedna z osób która trafiła do Basi. ''Czuję się pasażerem na gapę w swoim życiu. Ono toczy się z dnia na dzień , a ja nie czuję się żeby ono było moje'' Nie było tak zawsze. Kiedyś z życia czerpałam garściami, wykorzystywałam wszystkie znaki i okazję które pojawiały się na mojej drodze. Każdą trudną lekcje przyjmowałam z pokorą i szukałam w niej chociaż odrobinę czego pozytywnego. Potrafiłam żyć uważnie, tu i teraz i naglę... zapadłam w sen. Dopiero w zeszłym roku obudziłam się spadając z hukiem na ziemie. Zdałam sobie sprawę że pędzę w tym życiu nawet nie wiem dokąd. Jestem nieszczęśliwa bo ciągle spełniam czyjeś oczekiwania, udaję kogoś kim nie jestem i trwam zamiast żyć pełnią życia. Zastanawialiście się ostatnio jak smakuje wasza ulubiona kawa ? Ja tak bo już od dawna nie pamiętam tego smaku. Dlaczego? Bo pijąc kawę moja głowa jest , albo w przeszłości albo w przyszłości. Nawet wykonując tę czynność nie jestem tu i teraz. Od grudnia zeszłego roku zaczęłam praktykować uważność, a w tym roku dzięki książce Odzyskaj błysk w oku zaczęłam żyć MOIM życiem. Przestałam się bać i chować przed znakami które się pojawiają. Wyciskam z nich wszystko co najlepsze i czuje że na końcu mojej drogi na tej ziemi przybije sobie piątkę i powiem to było dobre życie :)

Przeczytałam książkę dosłownie jednym tchem i na sam koniec się popłakałam, bo od kilku lat czuję się dokładnie tak jedna z osób która trafiła do Basi. ''Czuję się pasażerem na gapę w swoim życiu. Ono toczy się z dnia na dzień , a ja nie czuję się żeby ono było moje'' Nie było tak zawsze. Kiedyś z życia czerpałam garściami, wykorzystywałam wszystkie znaki i okazję które...