Wyklęci - polscy żołnierze, którzy po zakończeniu II wojny światowej nie złożyli broni, walcząc z komunizmem, który zalał Polskę.
Partyzanci, wyjęci spod prawa "bandyci", którzy nie bali się stawić zaciekłego oporu przed sowietyzacją ich ojczyzny.
Codziennie pokonywali niestrudzenie dziesiątki kilometrów, by uniknąć pojmania przez Urząd Bezpieczeństwa. Dzięki pomocy ludności cywilnej łatwiej było im przetrwać.
Myli się w lodowatych strumieniach, spali pod gołym niebem i w ziemiankach. Doskwierał im głód i zimno. Marzyli o ciepłym łóżku i posiłkach, jedzących w rodzinnym gronie.
Marzyli też o wolnej i niepodległej Polsce. Ostatni z nich Józef Franczak "Lalek" zginął w 1963 roku. Przed nim wielu poniosło śmierć w zasadzkach, w leśnych potyczkach i w katowniach UB
"Mróz, głód i wszy. Życie codzienne wyklętych" Stanisława Płużańskiego to ciekawa książka, poruszająca dość często pomijany aspekt walki podziemia antykomunistycznego, opowiadając nie tyle o wielkiej polityce, taktyce i walce, ale o życiu codziennym w tej powojennej partyzantce. O logistyce przetrwania. O partyzantce, o tyle niezwykłej i trudnej, że odciętej już od tradycyjnego zaopatrzenia ze strony aliantów, a również nierzadko od wsparcia lokalnej ludności, która po 6 latach wojny miała po prostu dość ludzi z bronią. O cokolwiek by nie walczyli.
Książka ta to na pewno nie historyczno-wojenna opowieść o leśnych walkach, o bohaterskich partyzantach i złych ubekach – to opowieść o trudnych czasach, których, kto nie przeżył, nie zrozumie.

Współpraca recenzencka z wydawnictwem.

Wyklęci - polscy żołnierze, którzy po zakończeniu II wojny światowej nie złożyli broni, walcząc z komunizmem, który zalał Polskę.
Partyzanci, wyjęci spod prawa "bandyci", którzy nie bali się stawić zaciekłego oporu przed sowietyzacją ich ojczyzny.
Codziennie pokonywali niestrudzenie dziesiątki kilometrów, by uniknąć pojmania przez Urząd Bezpieczeństwa. Dzięki pomocy...