Książka stanowi wywiad z 21 parami, które z różnych względów wybrały życie na tzw. prowincji, tudzież odludziu. Podzielona na osobne dla każdej pary, niezbyt długie, ale bogate w treść historie, pozwala je sobie dozować w dowolnej dawce.
Minusem (przynajmniej dla mnie) jest potraktowana po macoszemu szata graficzna - chodzi głównie o zdjęcia - jest ich niewiele, są czarnobiałe, niektóre bardzo niewyraźne, więc czasem lepiej było wcale ich nie umieszczać. Być może to był celowy zabieg autorki, mający na celu zwrócenie uwagi czytelnika na treść, a nie sielskie obrazki, ale jednak chyba przyjemniej by się czytało, gdyby historie były ilustrowane.

Na pewno nie jest to pozycja dla każdego, ale powinna spodobać się tym osobom, które szukają czasem oddechu od wielkomiejskiego, zabieganego życia. Książka uświadamia, że to nie zawsze sielskie anielskie klimaty, ale przede wszystkim mnóstwo wyrzeczeń, wysiłku i trudności, o których nawet nie myślimy, mieszkając w wielkim mieście. Historie bohaterów udowadniają jednak, że taki sposób na życie, choć wymaga wiele odwagi i hartu ducha, sprawdza się i może przynieść wiele radości. Kto wie, może dla kogoś te opowieści staną się inspiracją do zmiany własnego przeznaczenia?....A nawet jeśli nie, książkę naprawdę przyjemnie się czyta, bo pozwala przenieść się w zupełnie inny świat, w którym podstawowe wartości i proste codzienne czynności urastają do rangi rzeczy niezwykłych. To taki trochę zapomniany świat odnaleziony na nowo w naszej współczesnej zdigitalizowanej codzienności.

Książka stanowi wywiad z 21 parami, które z różnych względów wybrały życie na tzw. prowincji, tudzież odludziu. Podzielona na osobne dla każdej pary, niezbyt długie, ale bogate w treść historie, pozwala je sobie dozować w dowolnej dawce.
Minusem (przynajmniej dla mnie) jest potraktowana po macoszemu szata graficzna - chodzi głównie o zdjęcia - jest ich niewiele, są...