Klemens Metternich był niewątpliwie wybitnym dyplomatą, człowiekiem, który XVIII wiek chciał rozciągnąć na wiek XIX, lekarzem w tym wielkim szpitalu zwanym światem, orędownikiem pokoju, który stworzył system metternichowski oparty na porządku i równowadze. Sama biografia ma już swoje lata, bo jej oryginalne wydanie miało miejsce w 1947 roku. Widać, że jest to świetnie napisana książka pod kątem językowym. Autor poza samym Metternichem tworzy portret epoki, umieszcza go na szerokim tle wydarzeń europejskich, chętnie pokazuje obraz dyplomacji tamtych czasów, w których brylował Metternich. Być może za mało jest w niej samego Klemensa i jego życia prywatnego, chociaż autor stara się często sięgać po jego listy, a za dużo samej otoczki związanej z tym co działo się w Europie. Do tego widać, że autor skupił się dość mocno na epoce napoleońskiej, kiedy Metternich był ministrem spraw zagranicznych. W 1821 roku nasz bohater został kanclerzem i po tym okresie Franz Herre właściwie się prześlizgnął za bardzo nie wyjaśniając skąd wzięła się powszechna nienawiść do Metternicha, która zmusiła go do dymisji w 1848 roku. W książce przytrafia się również trochę "cyfrówek" i dziwnych tłumaczeń imion i nazwisk jak chociażby książę von Berry zamiast de Berry (chociaż w indeksie zapisano go już poprawnie) czy Maria Ludovika zamiast Maria Ludwika. Książka zawiera 28 ilustracji oraz indeks osób.

Klemens Metternich był niewątpliwie wybitnym dyplomatą, człowiekiem, który XVIII wiek chciał rozciągnąć na wiek XIX, lekarzem w tym wielkim szpitalu zwanym światem, orędownikiem pokoju, który stworzył system metternichowski oparty na porządku i równowadze. Sama biografia ma już swoje lata, bo jej oryginalne wydanie miało miejsce w 1947 roku. Widać, że jest to świetnie...