Seneka

Praca bardzo przydatna pod względem akademickim. Nie czyta się jej zbyt łatwo, jest to lektura wymagająca. Znakomita pod względem analizy poglądów filozoficznych Seneki, a także jego twórczości, chociaż ciężko nazwać ją dogłębną analizą stoicyzmu. Może trochę za mało jest tu Seneki jako człowieka, jednak spełnia swoje zadanie jako biografia.

Praca bardzo przydatna pod względem akademickim. Nie czyta się jej zbyt łatwo, jest to lektura wymagająca. Znakomita pod względem analizy poglądów filozoficznych Seneki, a także jego twórczości, chociaż ciężko nazwać ją dogłębną analizą stoicyzmu. Może trochę za mało jest tu Seneki jako człowieka, jednak spełnia swoje zadanie jako biografia.

Niestety mało tu o osobowości Seneki, prawie nic o codziennym życiu, przysposobieniu, rutynach czy charakterystycznych wydarzeniach. Seneka ukazany głównie przez pryzmat jego dzieł. Pierre Grimal przy okazji obala kilka bzdur na temat Seneki (krążących nawet w środowiskach akademickich do dziś).

--------------------------------------------------

„Seneka – czy znał, czy też nie, próby podejmowane przez Filona – zgadzał się z nim w najważniejszych punktach. Podobnie jak on stwierdza, że filozofia nie stawia sobie celu doczesnego, ziemskiego – nawet jeśli miałoby nim być osiągnięcie przez człowieka szczęścia: „dążenia jej są wyższe. Staram się poznać – powiada – cały świat i nie pozostaję w obrębie towarzystwa śmiertelników, zadowalając się tym, że mogę wam coś doradzić albo odrzucić”. Dla Seneki, podobnie jak i dla Filona, filozofia jest systemem myśli uniwersalnej, która nie ma innego źródła i celu niż Bóg”.

Niestety mało tu o osobowości Seneki, prawie nic o codziennym życiu, przysposobieniu, rutynach czy charakterystycznych wydarzeniach. Seneka ukazany głównie przez pryzmat jego dzieł. Pierre Grimal przy okazji obala kilka bzdur na temat Seneki (krążących nawet w środowiskach akademickich do dziś).

--------------------------------------------------

„Seneka – czy znał, czy...

To dobra książka. Ciesze się, że ją przeczytałam, bo przedstawia Seneka jako prywatnie, ale także jako polityka i filozofa. Najmniej jest napisane o Senece literacie. Niestety część historyczna jest zagmatwana i można tie zgubić w potoku zdarzeń i osób. Podoba mi się, że zdarzenia te autor komentuje w odniesieniu do filozofii stoickiej. Odnosi się także do zarzutów do Seneki, tych wysuwanych za jego życia jak i po śmierci przez historyków. Grimal w ostatnich rozdziałach odwołuje się do filozofii stoickiej i opisuje ją. Jest to ciekawe, ale raczej mało dokładne oddanie tej myśli. Mimo wszystko ciesze się, że przeczytałam.

To dobra książka. Ciesze się, że ją przeczytałam, bo przedstawia Seneka jako prywatnie, ale także jako polityka i filozofa. Najmniej jest napisane o Senece literacie. Niestety część historyczna jest zagmatwana i można tie zgubić w potoku zdarzeń i osób. Podoba mi się, że zdarzenia te autor komentuje w odniesieniu do filozofii stoickiej. Odnosi się także do zarzutów do...

Filozof wygnany przez cesarza, zawsze kontrowersyjny. Miał duży wpływ na chrześcijaństwo. Oskarżony o spisek na życie Nerona, który wydaje na niego wyrok śmierci. Reakcja Seneki na wyrok z relacji Tacyta, jest taka:
"ów przeraził się; żąda tabliczek testamentu, a kiedy setnik mu odmówił, zwrócił się do przyjaciół i oświadczył, że skoro za ich zasługi wzbroniono mu odpłacić wdzięcznością, zostawia im to, co jedyne jeszcze posiada, co jednak jest najpiękniejsze: obraz swojego życia; jeżeli ten będą mieli w pamięci, w chwale swych cnót znajdą zapłatę za tak stałą przyjaźń. Zarazem kiedy płakali, już to w rozmowie, już to surowiej w tonie karcącym nawoływał ich do hartowności, zapytując, gdzie podziały się zasady mądrości. Gdzie przez tyle lat przeciw grożącym niebezpieczeństwom ćwiczona rozwaga? Komuż bowiem nie znane było okrucieństwo Nerona? Wszak nic mu już innego po morderstwie matki i brata pozostaje, jak dodać jeszcze zabójstwo wychowawcy i nauczyciela. Skoro te i inne podobne słowa wyrzekł jakby pod adresem ogółu, uściskał żonę i - wbrew sile ducha w tej chwili - nieco wzruszony prosi ja i błaga, aby się miarkowała i nie oddawała nieustannej boleści, lecz rozpatrując jego życie spędzone w cnocie starała się tą szlachetna pociechą swej tęsknocie za mężem ulżyć. " Polecam.

Filozof wygnany przez cesarza, zawsze kontrowersyjny. Miał duży wpływ na chrześcijaństwo. Oskarżony o spisek na życie Nerona, który wydaje na niego wyrok śmierci. Reakcja Seneki na wyrok z relacji Tacyta, jest taka:
"ów przeraził się; żąda tabliczek testamentu, a kiedy setnik mu odmówił, zwrócił się do przyjaciół i oświadczył, że skoro za ich zasługi wzbroniono mu odpłacić...

Książka Grimala trochę mnie zawiodła. Mimo iż Autorowi nie sposób odmówić wiedzy i ogromnej erudycji (vide przypisy),to nie znalazłem w tej biografii tego, czego szukałem. Pierwsza część nosi tytuł "Seneka i jego czasy", druga: "Filozof poza szkołą". Dość wyraźnie wskazuje to na sposób, w jaki traktowana będzie postać bohatera. Grimal przedstawia go jako polityka oraz jako filozofa. Brak mi szerszego ujęcia Seneki jako pisarza, jako poety. Szczególnie liczyłem na informacje dotyczące senecjańskich tragedii, tymczasem temat taki w książce właściwie w ogóle nie istnieje! Odniosłem wrażenie, że w całej spuściźnie literackiej Seneki najbardziej interesuje Grimala kwestia chronologii, bo to jej poświęcił bodaj czy nie najwięcej miejsca. Tak więc jestem zawiedziony. Ta monografia bardziej powinna zainteresować filozofów niż filologów klasycznych.

Tomasz Babnis

Książka Grimala trochę mnie zawiodła. Mimo iż Autorowi nie sposób odmówić wiedzy i ogromnej erudycji (vide przypisy),to nie znalazłem w tej biografii tego, czego szukałem. Pierwsza część nosi tytuł "Seneka i jego czasy", druga: "Filozof poza szkołą". Dość wyraźnie wskazuje to na sposób, w jaki traktowana będzie postać bohatera. Grimal przedstawia go jako polityka oraz jako...