Mała Księga Kosmologii na wstępie budzi pewne obawy - jako książka chcąca całościowo przybliżyć pewne zagadnienie (jak zmyślny czytelnik wydedukuje z tytułu), musi iść na pewne skróty, założyć, że czytelnik dopiero poznać musi pewne podstawy. Łatwo zatem pójść w banał, potraktować czytelnika jak durnia, łatwo założyć zbyt niski poziom wiedzy i napisać książkę zupełnie o niczym.

I to moje zwątpienie było trochę niesprawiedliwe - książka ukazała się nakładem Copernicus Center Press, a to wydawnictwo, choć zajmuje się popularyzacją nauki, zakłada odgórnie pewien (wcale nie najniższy) poziom wiedzy swoich czytelników. I choć Mała Księga zaczyna się od cokolwiek ogólnego opisu kształtu wszechświata, to już po chwili dość szczegółowo zabierze się o omawianie mikrofalowego promieniowania tła, jego badań, oraz wynikających z nich wniosków.

Dostajemy zatem wiedzę rzetelną, treść która dość szybko przechodzi od ogółu do możliwie wyczerpujących (i przy tym zrozumiałych dla laików) informacji. Język nie jest banalny, nikt tutaj nie porównuje galaktyki do pizzy i Saturna do hamburgera (widać czytelnik amerykański nie był domyślnym).

Dzięki przystępnej części ogólnej, nieobyty czytelnik dowie się jak wygląda wszechświat, na czym polega jego ekspansja, czym jest wymienione już wyżej promieniowanie i jak doszliśmy do naszej wiedzy o wielkim wybuchu. Jednocześnie każde z tych zagadnień omawiane jest porządnie, bez unikania trudniejszych szczegółów, a całościowe podejście pozwala na zrozumienie nie tylko samych zjawisk, ale też tego, jak wygląda proces ich odkrywania i doprecyzowania.

Jedynym co działało mi na nerwy było kilkakrotne wykorzystanie małego palca jako miary objętości. A to tyle i tyle atomów się w nim mieści, a to tyle i tyle neutrin przebiega przez niego w ciągu sekundy. Nie można było napisać "centymetr sześcienny"?! Po pierwsze: autorze! Zostaw pan w spokoju mój mały palec! Po drugie: wcale nie jest taki mały!

Mała Księga Kosmologii na wstępie budzi pewne obawy - jako książka chcąca całościowo przybliżyć pewne zagadnienie (jak zmyślny czytelnik wydedukuje z tytułu), musi iść na pewne skróty, założyć, że czytelnik dopiero poznać musi pewne podstawy. Łatwo zatem pójść w banał, potraktować czytelnika jak durnia, łatwo założyć zbyt niski poziom wiedzy i napisać książkę zupełnie o...