Sława Żmijan wraca do rodzinnego miasteczka, czując się jak wcielenie porażki. Na szczęście gdy dorosłe życie daje jej w kość, zawsze może się skryć pod opiekuńcze skrzydła kochającej babci. Tylko dlaczego sąsiedzi uparcie składają jej wyrazy współczucia? Skąd zorza polarna nad Starym Deszcznem? I dlaczego po ulicach grasują krwiożercze… kiwi? Okazuje się, że ukochane babcie skrywają większe sekrety niż tylko przepis na seromak i bigos, a kiedy słowiańskie wierzenia łączą się z fińską mitologią, mała draka przeradza się w kwestię życia i śmierci. I życia po śmierci.

Kiedy książka zaczyna się od mówiącego do bohaterki chodnika, to już jest dobrze. A potem będzie jeszcze lepiej. Marta Kisiel w „Małej drace w fińskiej dzielnicy” łączy najlepsze cechy swoich wcześniejszych serii: zagadki i tajemnice, różne wierzenia i dużo, naprawdę dużo humoru z nutą ciepła i wzruszeń. Wychodzi z tego coś na kształt paranormalnej komedii kryminalno-obyczajowej, a więc twór, na którym niejeden pisarz połamałby klawiaturę. Tymczasem Marta Kisiel wydaje się tu w swoim żywiole.

Bohaterowie są celowo przerysowani, od imion przez charaktery aż po przejaskrawione sprzeczki i dialogi. I jakoś im to wszystko służy! Wydaje się, że Marta Kisiel za punkt honoru postawiła sobie doprowadzenie władania hiperbolą do perfekcji. Choć młodzi bohaterowie to zdecydowanie barwna i różnorodna mieszanka, to moje serce podbiły przede wszystkim babcie, z ich sporami o lubczyk w rosole i o vegetę.

Pod humorystyczną otoczką autorka pisze o życiowych porażkach i podnoszeniu się z nich, o przyjaźni i o rodzinnych relacjach, zwłaszcza tych między babciami i dorosłymi już wnukami. Poza tym, że jest zabawnie, sama zagadka jest też ciekawa i całkiem złożona: sięga do ludowych wierzeń, zwyczajów pogrzebowych, sfery sacrum i fińskiej mitologii. A na bardziej przyziemnym poziomie zajmuje się też lokalną turystyką i handlem pamiątkami z miejsca, w którym zasadniczo nie ma nic godnego zapamiętania. O dziwo, wszystko to trzyma się kupy i ma sens: taki przewrotny i traktowany z przymrużeniem oka.

W „Małej drace w fińskiej dzielnicy” Marta Kisiel pokazuje nam różne odcienie magii: fińskiej, ludowej, rodzinnej i tej rodzącej się wśród przyjaciół i mieszkańców małych społeczności. Jej nowa powieść nie tylko bawi, ale też wzrusza i pozostawia uczucie ciepła. I wdzięczności do wszystkich babć.

Agnieszka Kruk