Niesamowite. Zakładam, że historia o proroctwie jest prawdziwa. I o cudzie. Zaznaczam, że moja ocena dotyczy przekazu, bo literacko można mieć różne uwagi co do treści. Może emocje nie są właściwie uwydatnione, może niektóre fragmenty przypominają "Braveheart". Język mógłby być bardziej finezyjny, przynajmniej czasami. Zabrakło ekspresji, przy opisie postaci. Itd. Może i nie jest to powieść wybitna, ale należy do tych, które przeczytałem ekspresowo, niemal nie odrywając się. Pojawia się tu nawet Musashi ! Tak ! Mamy tu też opowiedzianą wspaniałą historię Takayamy Ukona ! Pawła Miki i innych. 1637 - 300 tysięcy katolików w Japonii, wybucha rebelia części z nich, do powstańców przyłączają się też nie-katolicy pokrzywdzeni przez szogunat. Na czele staje nastolatek ! - Amakusa Shiro. Ciekawe, że nie jest świętym - prawda ? Nie jest nim, jak np. Joanna d'Arc ? Ciekawe są kwestie praktyczne - np. ze strony 86 - chyba należy tu stosować analogię - do zstąpienia Jezusa do piekieł ? Albo - no właśnie - jak zrobić ślub katolicki, gdy nie ma kapłanów - bo albo zabici, albo wypędzeni. Jak też podsumowanie - dlaczego ukryci chrześcijanie w Japonii przetrwali, a w Afryce Północnej (oczywiście nie licząc Egiptu) - którą co prawda muzułmanie podbili, ale nie prowadzili tam eksterminacji - nie ? Wydaje mi się, że trzeba brać pod uwagę też okres czasu - w Japonii 200 lat zamknięcia, a tam 1200 - choć w przypadku chrześcijaństwa to nie powinno mieć znaczenia. Intrygujące.

Niesamowite. Zakładam, że historia o proroctwie jest prawdziwa. I o cudzie. Zaznaczam, że moja ocena dotyczy przekazu, bo literacko można mieć różne uwagi co do treści. Może emocje nie są właściwie uwydatnione, może niektóre fragmenty przypominają "Braveheart". Język mógłby być bardziej finezyjny, przynajmniej czasami. Zabrakło ekspresji, przy opisie postaci. Itd. Może i...