Króciutka książka o towarzyszącemu każdemu imigrantowi, nielegalnemu w szczególności, syndromie granicy, przeplatana życiową historią autora o jego imigracji do Grecji tuż po otwarciu Albanii na świat. Szokujące są szczegóły dotyczące nielegalnej migracji, jest to coś, o czym człowiek niby gdzieś podświadomie wie, ale nie dopuszcza do siebie, a tu musi zderzyć się z brutalną rzeczywistością. Problemy migranta nie kończą się na przekroczeniu granicy własnego kraju - dopiero się na niej zaczynają. Nie zna języka, nie ma pieniędzy, nie ma pozwolenia na pracę, choć chce pracować. Trafia razem z tłumem ludzi do obozu dla uchodźców, gdzie jest traktowany jak najgorszy wróg. Bo razem z nim przybywają nie tylko krystalicznie czyści ludzie. Są kradzieże, rozboje, gwałty, a nawet morderstwa. Ludność miejscowa chce chronić się przed tą hordą i jest to całkowicie zrozumiałe, jednak w tym wszystkim potrafią ucierpieć uczciwi ludzie, poszukujący lepszego życia z dala od upadłego kraju i jego dogorywającego reżimu. I choć książka jest krótka, niektóre sceny potrafią dobrze wryć się w pamięć. Jak na przykład scena z zagarnięciem przez policjantów niemego Greka do obozu dla uchodźców, bo nie miał przy sobie dokumentów i wyglądał im na Albańczyka, rzucanie przez policjantów chleba do uchodźców, którzy, głodni, biją się o niego, czy gwałt Albańczyków na swojej krajance, która wraz z nimi próbowała przedostać się przez granicę - w czasach chaosu i bezprawia ludziom puszczają hamulce, a samotna kobieta wśród mężczyzn nie ma zbyt wielkich szans, jeśli ci pozbawieni są sumienia.
"Krótki podręcznik przekraczania granic", mimo swojej niewielkiej objętości, wywarł na mnie dobre wrażenie. Jest w nim i trochę omówienia tematu emigracji, i trochę osobistej historii - obie części w zdrowych proporcjach, zgrabnie poprzeplatane ze sobą. Jedyne czego mam niedosyt, to samej Albanii. Książka jest dość uniwersalna, co jest z jednej strony zaletą, a z drugiej wadą - chętnie bowiem dowiedziałabym się o Albanii więcej. Co prawda można wyłowić z niej nieznane wcześniej fakty - dla mnie było to sprawdzanie ustawień anten satelitarnych przez władze (i nadgorliwych obywateli) oraz zsyłki na wieś za nieprawomyślność, ale to wciąż jest mało. Albania jest ciekawym krajem i przez swoją ostatnią historię też tragicznym, a jednocześnie mało znanym. Sięgając po albańskiego pisarza zawsze mam trochę nadziei na to, że uchyli rąbka tajemnicy - o tym jak się żyło w Korei Północnej Europy.

Króciutka książka o towarzyszącemu każdemu imigrantowi, nielegalnemu w szczególności, syndromie granicy, przeplatana życiową historią autora o jego imigracji do Grecji tuż po otwarciu Albanii na świat. Szokujące są szczegóły dotyczące nielegalnej migracji, jest to coś, o czym człowiek niby gdzieś podświadomie wie, ale nie dopuszcza do siebie, a tu musi zderzyć się z...