Chyba najlepsze opracowanie na naszym rynku poświęcone kulturze Japonii. Jeśli ktoś chce w jednej książce zyskać maksymalnie dużo informacji na ten temat, przedstawionych kompleksowo i przystępnie - to powinien zainwestować właśnie w ten tytuł. Co nie oznacza, że jest to książka dla każdego. Przede wszystkim, to opracowanie naukowe. Napisane przyjaznym czytelnikowi językiem, ale jednak do najbardziej ekscytujących lektur nie należy. Po drugie nie ma możliwości, by w 300 stronach zamknąć pełny opis narodu i mechanizmów zachowań jego członków oraz społeczności na różnych poziomach organizacji, w związku z czym autorka podaje obfite źródła poboczne (no cóż, anglojęzyczne...), w których można dany temat zgłębić. To jest też łyżka dziegciu w beczce miodu - wprawdzie takie podejście jest bardzo pomocne i logiczne, ale w niektórych podrozdziałach całkowicie zastępuje treść. Jest więc to książka raczej dla tych, którzy do studiowania kultury japońskiej podchodzą poważnie, nie boją się wyzwań i nie oczekują, że wszystko poda im się na tacy. Głównym mankamentem książki jest tłumaczenie, czy może raczej korekta - o ile do samej treści nie mam zastrzeżeń, to nazwisk, nazw własnych, bibliografii i podpisów zdjęć chyba po prostu nikt nie sprawdzał, bo aż roi się tam od literówek (Liam zamiast Lian, McClelland zamiast McLelland, Harakur zamiast Harukor, Nan zamiast Man, Kunutoshi zamiast Kuniyoshi... - tyle pamiętam, a na pewno było więcej), no i Lian Hearn jest przecież kobietą. Trochę szkoda, że takie głupie błędy trafiły się w książce, której nie waham się określić mianem co najmniej rewelacyjnej.

Chyba najlepsze opracowanie na naszym rynku poświęcone kulturze Japonii. Jeśli ktoś chce w jednej książce zyskać maksymalnie dużo informacji na ten temat, przedstawionych kompleksowo i przystępnie - to powinien zainwestować właśnie w ten tytuł. Co nie oznacza, że jest to książka dla każdego. Przede wszystkim, to opracowanie naukowe. Napisane przyjaznym czytelnikowi...