A mi się chyba bardziej podobała z uwagi na rodzaj "wielkiej historii" ludów potocznie nazywanych barbarzyńcami. Ciekawy rys od czasów rzeczywiście najdawniejszych, po dziś. Różne epoki niestety opisane na różnym poziomie - najgorzej jest z czasami współczesnymi, ale po kolei.

Publikacja odczarowuje nieco mit tego złego najeźdźcy ze stepów - widać, że ludy/imperia je zamieszkujące przede wszystkim zainteresowani byli handlem. Aczkolwiek wojowali wcale nie częściej niż imperia "peryferii" (Chiny, Rzym, Bizancjum, Indie)
Po drugie ciekawie zarysowane jak wiele przełomów technologicznych przychodziło z centrum do peryferii i zmieniało je - np rydwany, czy drużyna. Inna sprawa że charakter państw centrum i na peryferiach był inny - peryferia to bardziej osiadłe i liczne ludy zainteresowane gromadzeniem zboża. Centrum to ludy trzymające majątek i pożywienie w "zbożu na nogach".
Po trzecie ciekawe obserwacje jak przesuwały się strefy tego czym było peryferium - pamiętacie pewnie z historii jak to Mieszko czy Chrobry mieli swoje drużyny którym wszystko dawał a Ci szli za nimi - to bardzo przypomina to co Autor opisuje jako typowo stepowy układ wódz-osobisty comitus (mieli takie władcy Persji, Chan Mongołów, potem drużyny w Kijowie etc.). Potem jednak stopniowo zauważalna część peryferii po prostu rozrosła się i weszła głębiej w kontynent - swoją potęgę stopniowo peryferia (peryferia cały czas używam tu pejoratywnie, ale jako względne położenie) w Europie też zaczeły budować na handlu, tylko na obrzeżach kontynentu.

Na minus Autor rzeczywiście sporo pisze o języku i czasami tego jest aż za dużo, plus zupełnie niepotrzebne pod koniec wtręty o upadłej sztuce współczesnej (Z Picassem na czele) - to naprawdę już nic nie wspólnego z książką. Końcówka w ogóle jest niezbyt ciekawa - ale z drugiej ten rejon zaczął być bez historii - podporządkowany w dużej mierze imperiom peryferii - nie potrafi robić to w czym jest dobry i w efekcie raczej drenuje zasoby peryferii niż je wzbogaca.
Brakuje też jakiegoś zamknięcia - Autor mocno stara się wyłapywać punkty wspólne tych terenów ale to bardzo szeroki obszar - tak Persja u niego raz jest jednak bardziej imperium peryferyjnym, innym razem elementem centralnej Eurazji.
Trudna do oceny publikacja

A mi się chyba bardziej podobała z uwagi na rodzaj "wielkiej historii" ludów potocznie nazywanych barbarzyńcami. Ciekawy rys od czasów rzeczywiście najdawniejszych, po dziś. Różne epoki niestety opisane na różnym poziomie - najgorzej jest z czasami współczesnymi, ale po kolei.

Publikacja odczarowuje nieco mit tego złego najeźdźcy ze stepów - widać, że ludy/imperia je...