"Harcerstwa nie da się nauczyć z książki" - nie pamiętam od kogo usłyszałem to zdanie, ale jest ono na wskroś prawdziwe. Harcerstwo to coś, co się przeżywa - i tyle w temacie.
Jednak wśród wielu różnych książek poświęconych harcerstwu, ta, napisana przez Szwejka (harcerskie pseudo druha Gajdzińskiego) jest chyba najbliższa tego, by kogoś harcerstwa nauczyć.
Oczywiście - w pewnym sensie jest to książka hermetyczna. Wiele z poruszanych w niej zagadnień jest zrozumiałych "od ręki" tylko dla instruktorów. Nie znaczy to jednak, że nie da się z niej pojąć tego, na czym polega harcerska metoda wychowawcza i jakie są jej zalety. I nawet jeśli jej przeczytanie nie uczyni nikogo harcmistrzem, to jednak polecam ją każdemu, zwłaszcza tym, którym wydaje się, że harcerstwo to rzeczywistość, w której dorośli mężczyźni w krótkich portkach, bawią się z młodymi chłopakami biegając po lesie. Bo harcerstwo jest czymś większym i wspanialszym.

"Harcerstwa nie da się nauczyć z książki" - nie pamiętam od kogo usłyszałem to zdanie, ale jest ono na wskroś prawdziwe. Harcerstwo to coś, co się przeżywa - i tyle w temacie.
Jednak wśród wielu różnych książek poświęconych harcerstwu, ta, napisana przez Szwejka (harcerskie pseudo druha Gajdzińskiego) jest chyba najbliższa tego, by kogoś harcerstwa nauczyć.
Oczywiście - w...