Nie mogę oprzeć się wrażeniu, że J. White, trafiwszy niegdyś w dziesiątkę z poomysłem galaktycznego szpitala, eksploatuje ten sukces do ostatnich granic, odcinając kolejne kupony. Obecny tom to następny przykład. Historia niezbyt wyszukana czy oryginalna, niedokończona zresztą (bo mieszkańcy planety Goglesk, od których rozpoczyna się fabuła, nadal oczekują na rozwiązanie swoich problemów – zapewne w tomie siódmym lub jeszcze dalszym), toczy się w dość leniwym tempie i zwrotami akcji nie zaskakuje. Całość ratują dowcipne spostrzeżenia Autora dotyczące animozji i rywalizacji w świecie lekarskim (delikatnie zresztą przedstawione), a także kilka ciekawych, pojedynczych pomysłów na nietypowe cechy różnych ras mieszkańców galaktyki oraz sposoby leczenia ich przypadłości. Na plus zaliczam też głęboko humanistyczne (o ile można tak powiedzieć) przesłanie powieści, ukazującej pokojową współpracę członków wspólnoty galaktycznej. Bardzo to odmienne od przeważającej w SF o galaktycznym oddechu wizji ciągłej wojny wszystkich ze wszystkimi. Inna sprawa, czy to spojrzenie realne, czy idealistyczne.

Nie mogę oprzeć się wrażeniu, że J. White, trafiwszy niegdyś w dziesiątkę z poomysłem galaktycznego szpitala, eksploatuje ten sukces do ostatnich granic, odcinając kolejne kupony. Obecny tom to następny przykład. Historia niezbyt wyszukana czy oryginalna, niedokończona zresztą (bo mieszkańcy planety Goglesk, od których rozpoczyna się fabuła, nadal oczekują na rozwiązanie...