Zapewne książek o Wawelu i krakowskich zabytkach jest wiele. Tym niemniej zawsze bardzo chętnie sięgałem po publikacje Profesora Michała Rożka, który był obdarzony darem zajmującego opisywania nawet dobrze znanych krakowskich obiektów. Z tym większym smutkiem odebrałem w 2015 roku wiadomość o Jego śmierci. Tę książkę nabyłem w trakcie jednej z wypraw do Krakowa, gdzie w nieistniejącej już księgarni znalazłem książkę z autografem autora. Ot, taka pośmiertna pozostałość po spotkaniu autorskim, wynikającą z miłego zwyczaj pozostawiania kilku egzemplarzy pozostawiony dla niespodzianych czytelników. Cóż, "jesteś, kim byłem. Będziesz, kim jestem. Módlmy się za siebie wspólnie…"
Przeczytałem ten podręczny tomik jak zwykle z opóźnieniem (zawsze jest kilka interesujących pozycji do poczytania), ale nie żałuję. Sposób przypomnienia ceremoniału pochówków kolejnych władców (nie zawsze była to prosta sprawa) czy prowadzonych w XIX wieku prac konserwatorskich przy grobach królewskich jest naprawdę zajmujący. Gdyby ktoś był bardziej zainteresowany szczegółami przeprowadzanych ekshumacji w katedrze, powinien sięgnąć po starsze pozycje np. Pana Zbigniewa Święcha „Klątwy, mikroby i uczeni. Opowieść wawelska. T.1: W ciszy otwieranych grobów” czy częściowo do książki Pana Jana Widackiego „Detektywi na tropach zagadek historii.”

Zapewne książek o Wawelu i krakowskich zabytkach jest wiele. Tym niemniej zawsze bardzo chętnie sięgałem po publikacje Profesora Michała Rożka, który był obdarzony darem zajmującego opisywania nawet dobrze znanych krakowskich obiektów. Z tym większym smutkiem odebrałem w 2015 roku wiadomość o Jego śmierci. Tę książkę nabyłem w trakcie jednej z wypraw do Krakowa, gdzie w...