Taka średnia (nie w złym sensie, ale tweet cute było lepsze), plus była za słodka jak na moje standardy. Wszystko i wszyscy łączą się ze sobą a w tle gra Four Suns (ugh).

To co mi bardzo przeszkadzało:
- Mille mówiąca o sobie w trzeciej osobie
- częstotliwość występowania słów Humorki Mille (i ogólnie imienia głównej bohaterki)

Teraz z czystego czepialstwa:
- czy płatki Reese's Pufs sponsorowały tę książkę??
- nie ma czegoś takiego jak fortepianistka, na kogoś kto gra na fortepianie mówi się pianistka/ta (jest to może i trochę bez sensu, ale tak jest)

No i nie z czystego czepialstwwa, było trochę dziwnych, nielogicznych zdań [a tu czas się nie zgadzał, a tu nie ten czasownik "(...)dzielimy się z Olivierem rozpuszczonym twixem, który znalazłam w torebce, stukacjąc się batonikami."]. Jednak moje ulubione zdanie, które dalej jest dla mnie zagadką to: "Pędzę (...) po betonie tak rozgrzanym, że dałoby się na nim usmażyć cały brunch instagramowego influencera, co może nie jest najmądzrzejszym pomysłem, jednak nie umiem się oprzeć." (coo?)

Taka średnia (nie w złym sensie, ale tweet cute było lepsze), plus była za słodka jak na moje standardy. Wszystko i wszyscy łączą się ze sobą a w tle gra Four Suns (ugh).

To co mi bardzo przeszkadzało:
- Mille mówiąca o sobie w trzeciej osobie
- częstotliwość występowania słów Humorki Mille (i ogólnie imienia głównej bohaterki)

Teraz z czystego czepialstwa:
- czy płatki...