Urocza, niegruba książeczka, zrobiona trochę na zasadzie śmietnika. Co autorowi udało się wygrzebać z paru książek, prasy i głowy, to wylądowało w środku, okraszone skromnym, choć trafnym komentarzem. Można tu więc znaleźć sporą przygarść różnych potknięć dyplomatycznych i domowych, podsłuchanych dialogów ulicznych, szkolnych i uczelnianych gaf, a także odłowionych z zagranicznych publikacji cytatów i anegdot.

Lektura jest lekka, szybka i z łatwością poprawia humor, choć chwilami można odnieść wrażenie, że zamiast czytać Garczyńskiego, może lepiej byłoby sięgnąć po wielokroć przezeń cytowanego Wańkowicza i jego "Karafkę La Fontaine'a". Owszem, dzieło to jest znacznie obszerniejsze od "Gaf" i ogólnie cięższego kalibru, ale prócz niezbyt głębokiego humoru oferuje też całkiem poważne, wręcz błyskotliwe przemyślenia na temat społecznych stosunków i życia ogólnie. A "Gafy"... No cóż... Ot, krotochwilka, dzięki której można się pośmiać z cudzych potknięć...

Urocza, niegruba książeczka, zrobiona trochę na zasadzie śmietnika. Co autorowi udało się wygrzebać z paru książek, prasy i głowy, to wylądowało w środku, okraszone skromnym, choć trafnym komentarzem. Można tu więc znaleźć sporą przygarść różnych potknięć dyplomatycznych i domowych, podsłuchanych dialogów ulicznych, szkolnych i uczelnianych gaf, a także odłowionych z...