Wspaniały pomysł z lustrem (mogę tak napisać bez ostrzeżeń, bo tylko po lekturze wiadomo, o jakie lustro chodzi).

Jedną dodatkową gwiazdkę mógłbym dać (ale to by było już ich 8, trochę za dużo...) za rozmowę inwalidy z motocyklistą oraz za tytułowe rozważania o Euklidesie.

No właśnie, w kilku zagranicznych wydaniach tytuł był zupełnie inny, choć też było w nim zwierzę. I nie pies, nie koń, nie mewa (chyba wymieniłem już wszystkie zwierzęta z tej książki, poza tym jednym). Zwierzę zupełnie niepozorne, ale być może ma wyeksponowanie tego zwierzęcia cel: inaczej pewne poetyckie rozważania o miejscu, gdzie ono żyje i tym, co się tam dzieje — i po co się dzieje! — gubią się w mnóstwie innych rozważań i dygresji, a chyba nie powinno się to zgubić, bo jest to część przesłania książki.
(Jeśli mam rację, ten mniej jawny i może nawet mylący tytuł polskiego wydania oznacza, że polskiemu czytelnikowi Autor jednak bardziej ufał, w jego zdolności ufał — więc może być tak, że to tylko moja napędzana ego autosugestia ;) )

Aha, książka ma duży związek z inną książką, a raczej dwiema fabułami, z tymi pod zbiorczym tytułem ,,Kardynał Pölätüo. Generał Piesc'', ale można tamte i ,,Euklidesa'' czytać niezależnie, w dowolnej kolejności. Chronologia nakazywałaby zacząć od ,,Kardynała i Generała'', ale nie musi to być najlepsza kolejność, można się zdać na przypadek (u mnie akurat przypadek przyniósł kolejność zgodną z następstwem wydarzeń w książkach).

Wspaniały pomysł z lustrem (mogę tak napisać bez ostrzeżeń, bo tylko po lekturze wiadomo, o jakie lustro chodzi).

Jedną dodatkową gwiazdkę mógłbym dać (ale to by było już ich 8, trochę za dużo...) za rozmowę inwalidy z motocyklistą oraz za tytułowe rozważania o Euklidesie.

No właśnie, w kilku zagranicznych wydaniach tytuł był zupełnie inny, choć też było w nim zwierzę. I...