Metoda, którą przedstawia Stephen Guise, autor „Elastycznych nawyków” nie jest zła. Z pewnością warta przetestowania, jednak to, w jaki sposób została przedstawiona woła o pomstę do nieba.

Podchodziłam do tej książki wiele razy. Za każdym razem zdołałam przebrnąć przez kilka stron i na tym koniec.
Autor rozwleka temat w nieskończoność, stosuje porównania do Sztuki Wojny Sun Tzu, usiłując podciągnąć swoją teorię do zasad jakimi kierował się wielki strateg.

Naprawdę lepiej by było, gdyby po prostu wyłożył kawę na ławę, a nie owijał w bawełnę, zamęczając i zniechęcając swojego czytelnika.

Co do samej metody, jest bardzo prosta (co bynajmniej nie jest oskarżeniem, proste rozwiązania są często najbardziej skuteczne).
Wyobraźcie sobie, że chcecie np. uprawiać więcej sportu. Według autora typowe „noworoczne” postanowienia z góry skazane są na niepowodzenie. Proponuje prostą metodę, by rozpisać sobie w tabelce trzy wersje aktywności, od najprostszej np. 1 brzuszek dziennie, po bardziej wymagające np. 5 tys. kroków, aż po najtrudniejsze np. 20min trening cardio.
Elastyczność jego metody polega na tym, że codziennie, w zależności od humoru wybieramy opcję, która nam odpowiada. W ten sposób nie jest to wybór wygrana-przegrana, tylko każdorazowo krok do przodu, nawet jeśli jest to wciąż tylko 1 brzuszek.
Według autora, nawet niewielki postęp motywuje, powoduje, że lepiej o sobie myślimy, a co najważniejsze chroni nas od porażki, która tworzy w głowie przeświadczenie, że „znów mi się nie udało”.
Mały sukces i zrobienie tego pierwszego kroku motywuje do kolejnego, budując efekt kuli śnieżnej. Co jest tu też istotne? To, że te działania stają się nawykiem, rutyną.

Choć książka sama w sobie jest niezbyt zachęcająco napisana, nie mogę się doczekać, by przetestować tę metodę.
Do tego i Was zachęcam, tym bardziej, że zbliża się nowy rok :D
Za książkę dziękuję @wydawnictwo_sensus
Materiał reklamowy, barter

Metoda, którą przedstawia Stephen Guise, autor „Elastycznych nawyków” nie jest zła. Z pewnością warta przetestowania, jednak to, w jaki sposób została przedstawiona woła o pomstę do nieba.

Podchodziłam do tej książki wiele razy. Za każdym razem zdołałam przebrnąć przez kilka stron i na tym koniec.
Autor rozwleka temat w nieskończoność, stosuje porównania do Sztuki Wojny...