Tę książkę planowałam przeczytać rok temu przed wyjazdem do Egiptu - wtedy się nie wyrobiłam, a "Egipt: haram halal" odłożyłam na nieokreślone "później", w końcu nie było już pośpiechu ;). A szkoda, bo reportaż Kalwasa w ciekawy sposób uzupełnił moją wcześniejszą wiedzę. Autor od lat mieszka w Aleksandrii, jest muzułmaninem, zna język arabski, ma miejscowych znajomych i pokazuje czytelnikowi Egipt z punktu widzenia zwykłego człowieka. A jest to kraj pełen sprzeczności - z jednej strony mocno wierzący i religijny, z drugiej chcący trzymać się z daleka od państwa religijnego, z jednej dążący do demokracji, z drugiej potrzebujący silnej ręki wojskowych nad sobą... Kalwas rozmawia z ludźmi o wszystkim: o rewolucji i dyktaturze, o podejściu do obcokrajowców, o religii (a raczej religiach, tych uznawanych i tych nie), o miłości i seksie, obrzezaniu kobiet i homoseksualizmie, o postrzeganiu obcokrajowców, o (nie)dbaniu o bezpieczeństwo i czystość, o jedzeniu, o nauce... po prostu o życiu. I choć ten Egipt z dala od turystycznych kurortów i historycznych zabytków nie jest zbyt zachęcający dla Europejczyka, to jednak ciekawy i fascynujący. Mocną stroną "Egiptu: haram halal" jest też język - reportaż jest dobrze napisany, z lekkimi wstawkami w dobrych miejscach. Sporo w nim też autora, ale zaskakująco mi to nie przeszkadza - Kalwas po prostu dzieli się swoimi spostrzeżeniami i doświadczeniami, a kiedy trzeba, dopuszcza do głosu Egipcjan (i tych wypowiedzi jest jednak znacznie więcej). Warto przeczytać, fajna lektura, by poznać Egipt z tej nieturystycznej strony.

Tę książkę planowałam przeczytać rok temu przed wyjazdem do Egiptu - wtedy się nie wyrobiłam, a "Egipt: haram halal" odłożyłam na nieokreślone "później", w końcu nie było już pośpiechu ;). A szkoda, bo reportaż Kalwasa w ciekawy sposób uzupełnił moją wcześniejszą wiedzę. Autor od lat mieszka w Aleksandrii, jest muzułmaninem, zna język arabski, ma miejscowych znajomych i...