Obóz koncentracyjny był miejscem, w którym zabierało się ludziom wszystko, nie tylko rzeczy materialne, ale również ich godność. Nieludzkie traktowanie, brak zaspokajania podstawowych potrzeb, ogromny strach, praca ponad siły, często rozdzielanie rodzin, separowanie matek, ojców od dzieci. To nie było miejsce, w którym ludzie się uśmiechali, w którym byli szczęśliwi, a mimo wszystko starali się przeżyć, nie zatracić się w sobie, nie zacząć patrzeć na cierpienie innych z obojętnością.
Agnieszka została blokową dwunastki, jednak nie chciała być taka jak inne. Widziała co dzieje się wokół i nie zamierzała stać się bezdusznym katem czującym radość z cierpienia innych, nie zamierzała nikomu dokładać ból, poniżać czy katować. Niebawem bierze udział w libacji, nie wiedząc, że niebawem jej życie się zmieni. Od jednej z więźniarek funkcyjnych otrzymuje prezent, który jest początkiem wielu zdarzeń, a ona stanie przed wieloma dylematami. Czy pozostanie po prostu człowiekiem pośród tego wszystkiego? Jak podjęte decyzje wpłyną na jej dalsze życie? Czy będą dobre?

Od razu muszę zaznaczyć, że nie jest to książka dla każdego. Pełna bólu, strachu, niesprawiedliwości, pokazująca drastyczne traktowanie innych, niemoc, zdradę, a jednocześnie człowieczeństwo, którego nie wszyscy stracili. To pozycja, która wywołuje wiele emocji, o której nie zapomina się długo po przeczytaniu (a przynajmniej ja nie zapomnę).

Bohaterki ciekawe, dobrze wykreowane, wywołujące emocje podczas czytania.

„Dwunastka” to książka dla osób o mocniejszych nerwach, ukazująca obozową codzienność, historię pewnych kobiet. Moim zdaniem warto ją przeczytać i polecam.

Recenzja pojawiła się również na moim blogu - https://anka8661.blogspot.com/2024/01/dwunastkawydawnictwonovaeres.html

Obóz koncentracyjny był miejscem, w którym zabierało się ludziom wszystko, nie tylko rzeczy materialne, ale również ich godność. Nieludzkie traktowanie, brak zaspokajania podstawowych potrzeb, ogromny strach, praca ponad siły, często rozdzielanie rodzin, separowanie matek, ojców od dzieci. To nie było miejsce, w którym ludzie się uśmiechali, w którym byli szczęśliwi, a mimo...