Pierwszy tom tej serii mnie zachwycił. Skromna graficznie okładka, z tytułowym bohaterem, kreślonym jako ptakopodobny stwór, nie zapowiada bogactwa, które niesie historia ukryta w tej mandze. To świadomy zabieg autora, który Punpuna, nastoletniego chłopca, nieco wycofanego, zdystansowanego, który chwilami zdaje się być niewidoczny, czasem jakby niedojrzały do swojego wieku, zakompleksiony i skryty, graficznie wyjmuje z otoczenia, bo tylko on i jego rodzina mają takie kształty i pewną płaskość, dwuwymiarowość wobec bogatego otoczenia, realistycznych postaci i tła tworzonego z wykorzystaniem przerabianych graficznie zdjęć, dających efekt szczegółowej kreski.
Takie zabiegi rysunkowe idą w parze z samą fabułą, pozwalają się postawić w roli Punpuna i jego miejscu w tej historii. A to poważna opowieść o młodości, zderzeniu ze światem dojrzałym, przejawami tej dorosłości, w okowach chęci, pragnień i natłoku średnio rozumianych uczuć. Wspaniałe wejście w historię o dojrzewaniu w trudnym świecie, z traumatycznymi wydarzeniami w rodzinie, z pierwszymi miłościami, chłopięcymi wygłupami, z radością i dojmującym smutkiem. A uczucia w tej mandze pisane są bardzo umiejętnie i realistycznie. Zapowiada się piękna rzecz. Na pewno przeczytam całość.

Pierwszy tom tej serii mnie zachwycił. Skromna graficznie okładka, z tytułowym bohaterem, kreślonym jako ptakopodobny stwór, nie zapowiada bogactwa, które niesie historia ukryta w tej mandze. To świadomy zabieg autora, który Punpuna, nastoletniego chłopca, nieco wycofanego, zdystansowanego, który chwilami zdaje się być niewidoczny, czasem jakby niedojrzały do swojego wieku,...