Eliza Dębska ogromnie martwi się wyjazdem dziesięcioletniej córeczki na dwutygodniowy obóz narciarski. Od zawsze starała się być przykładną matką, dając z siebie sto procent, gotowa wyrzec się wszystkiego by być przy córce, dlatego czuje nieznośny ucisk w piersi na myśl o rozstaniu. Przesadna troska i obawy nie pozwalają jej na niczym się skupić. Nie chce by Pola czuła się samotna tak jak ona sama się czuje. To jeszcze nie koniec niespodzianek jakie los dla niej szykuje. Eliza odbiera bowiem telefon z domu spokojnej starości i hospicjum Azyl. Oszołomiona kobieta dowiaduje się, że znajduje się tam Maria Zaborowska, jej zaginiona matka która rzekomo zmarła wiele lat temu. Dopomina się o nią znienawidzona i bolesna przeszłość.

Eliza musi jak najszybciej wyjaśnić tę okrutną pomyłkę i wyrzucić ją ze swojego umysłu. Maria Zaborowska przestała dla niej istnieć wiele lat temu. Nigdy tak naprawdę nie poznała wszystkich szczegółów związanych z jej odejściem. Czy to możliwe, że kobieta, która twierdzi, że Eliza jest jej córką to rzeczywiście jej matka? Rozmowa telefoniczna burzy resztki jej pozornego spokoju. Jej umysł wypełnia pustka. Jeśli to prawda, jej matka właśnie umiera choć ona pochowała ją już dawno temu. Kobieta twierdzi, że ma dla niej ważną wiadomość ale chce przekazać ją osobiście. Za namową męża postanawia wyjaśnić tę sprawę i wyrusza do Gdyni. Boi się tego co może usłyszeć, ma jednak wiele pytań, których odpowiedzi może udzielić jej tylko jedna osoba. Musi przekonać się osobiście czy kobieta przebywająca w Azylu to naprawdę jej matka. Jakie tajemnice odkryje Eliza?

"Czereśniowy sad" to powieść o dużym ładunku emocjonalnym. Nie jest to taka typowa, lekka powieść, o której zapomnimy zaraz po odłożeniu jej na półkę. Po przeczytaniu opisu wiedziałam, że muszę przeczytać tę książkę. Cały czas mam przed oczami obraz rodziny, którą pokochałam jak swoją własną ze wszelkimi jej niedoskonałościami, jak i zaletami. Tajemnice, tajemnice, tajemnice... Strzec czy ujawniać? Nie wszystkie są niewinne i nieszkodliwe a kiedy dochodzi do ich ujawnienia rozpoczynają się poważne rodzinne peturbacje. W tej rodzinie aż roi się od tajemnic. Autorka wykreowała bardzo autentycznych i barwnych bohaterów, takich prawdziwych. W każdym z nich możemy odkryć jakąś część siebie.

Książka jest dopracowana w każdym szczególe. Widać ogrom pracy jaką autorka włożyła w jej stworzenie. Zebrała mnóstwo informacji, detali, które zostały przez nią umiejętnie połączone. To takie swego rodzaju puzzle, które na sam koniec ułożyły się w piękną i mądrą całość. Książka ta ma piękny, wspaniały klimat. Realistyczni bohaterowie, szczerość i prawdziwość codziennego życia, problemy, z którymi boryka się każdy z nas i odpowiednia dawka każdej z emocji. Wszystko to składa się na idealną lekturę. Świetnie napisana, bez żadnych elokwencji, wyuzdanych zdań. Zawierała dokładnie wszystko to, co powinna zawierać dobra powieść.

Eliza Dębska ogromnie martwi się wyjazdem dziesięcioletniej córeczki na dwutygodniowy obóz narciarski. Od zawsze starała się być przykładną matką, dając z siebie sto procent, gotowa wyrzec się wszystkiego by być przy córce, dlatego czuje nieznośny ucisk w piersi na myśl o rozstaniu. Przesadna troska i obawy nie pozwalają jej na niczym się skupić. Nie chce by Pola czuła się...