Tak jak jestem ogromną fanką książek autorstwa Jodi Picoult, tak powieść "Linia życia" nie od razu przypadła mi do gustu. Później wciągnęła mnie ta historia, ale głównie kierowała mną chęć poznania jej zakończenia. Wydaje mi się, że mogło to być spowodowane samą historią - wszystko skupia się wokół dwójki bohaterów, jednak ich historię można by opowiedzieć na mniejszej liczbie stron. Trochę zmęczyłam się podczas jej czytania.

Tak jak jestem ogromną fanką książek autorstwa Jodi Picoult, tak powieść "Linia życia" nie od razu przypadła mi do gustu. Później wciągnęła mnie ta historia, ale głównie kierowała mną chęć poznania jej zakończenia. Wydaje mi się, że mogło to być spowodowane samą historią - wszystko skupia się wokół dwójki bohaterów, jednak ich historię można by opowiedzieć na mniejszej...

Można sobie odpuścić. No chyba, że ktoś przeczytał już wszystko, co wyszło spod genialnego pióra Jodi, koniecznie musi ją czytać, lubi harlequinowe fabuły lub ckliwe dramaty rodzinne, kilometrowe opisy wspomnień, irytujących bohaterów, nie przeszkadza mu, że książka nie jest tak jak zwykle naładowana emocjami, a dylematy wokół których wszystko się kręci są potraktowane byle jak. Tym razem to depresja poporodowa, porzucenie, tęsknota za matką, poszukiwanie straconego dzieciństwa, współczesny mezalians. Pewnie można by z tego urodzić coś zajmującego, ale tutaj jest tak ple-ple-ple, nijak. Brakowało mi też charakterystycznej w powieściach autorki wisienki na torcie, jaką jest rozprawa sądowa. I w ogóle rozczarowana jestem. To nie jest ogólnie fatalna książka, tylko nie na miarę oczekiwań, jakie mam względem tej Jodi Picoult, którą uważam za mistrza nad mistrzami w dostarczaniu mojej duszy emocji, wiedzy, pożywki do rozmyślań. Szoda, że nie tym razem.

Można sobie odpuścić. No chyba, że ktoś przeczytał już wszystko, co wyszło spod genialnego pióra Jodi, koniecznie musi ją czytać, lubi harlequinowe fabuły lub ckliwe dramaty rodzinne, kilometrowe opisy wspomnień, irytujących bohaterów, nie przeszkadza mu, że książka nie jest tak jak zwykle naładowana emocjami, a dylematy wokół których wszystko się kręci są potraktowane byle...

Tak jak jestem ogromną fanką książek autorstwa Jodi Picoult, tak powieść "Linia życia" nie od razu przypadła mi do gustu. Później wciągnęła mnie ta historia, ale głównie kierowała mną chęć poznania jej zakończenia. Wydaje mi się, że mogło to być spowodowane samą historią - wszystko skupia się wokół dwójki bohaterów, jednak ich historię można by opowiedzieć na mniejszej liczbie stron. Trochę zmęczyłam się podczas jej czytania.

Tak jak jestem ogromną fanką książek autorstwa Jodi Picoult, tak powieść "Linia życia" nie od razu przypadła mi do gustu. Później wciągnęła mnie ta historia, ale głównie kierowała mną chęć poznania jej zakończenia. Wydaje mi się, że mogło to być spowodowane samą historią - wszystko skupia się wokół dwójki bohaterów, jednak ich historię można by opowiedzieć na mniejszej...

Nie daję oceny, bo ta książka była po prostu nie dla mnie. Nie wkurzyła mnie, ale też nie miałam ochoty jej czytać... No szkoda

Nie daję oceny, bo ta książka była po prostu nie dla mnie. Nie wkurzyła mnie, ale też nie miałam ochoty jej czytać... No szkoda

Lektura tego tytułu dostarczyła mi wielu skrajnych emocji. Poczynania głównej bohaterki raz wzbudzały we mnie współczucie i zrozumienie, a za chwilę totalną irytację. Autorka w ciekawy sposób uchwyciła problem depresji poporodowej, nie oceniając żadnej ze stron związku. Kreacja bohaterów momentami trochę zbyt banalna i sztampowa w ogólnym rozrachunku prezentuje się naprawdę przyzwoicie. Niektóre z sytuacji były aż nazbyt przesadzone, a przemyślenia bohaterki powtarzane kilkukrotnie na przełomie kilkudziesięciu stron w pewnym momencie ostudziły moje zaangażowanie. Jednak zakończenie wszystko mi zrekompensowało. Wzruszenie było niewymuszone i całkiem naturalne, a finał bardzo realistyczny i po prostu życiowy. Z niektórych fragmentów książki dałoby się wycisnąć więcej emocji i pogłębić relacje, ale uważam tę książkę za naprawdę wartościową pozycję. Powieści Jodi Picoult zdecydowanie zasługują na nowe wydania i ponowne zachwyty.

Lektura tego tytułu dostarczyła mi wielu skrajnych emocji. Poczynania głównej bohaterki raz wzbudzały we mnie współczucie i zrozumienie, a za chwilę totalną irytację. Autorka w ciekawy sposób uchwyciła problem depresji poporodowej, nie oceniając żadnej ze stron związku. Kreacja bohaterów momentami trochę zbyt banalna i sztampowa w ogólnym rozrachunku prezentuje się naprawdę...

Mieszane uczucia. Pierwszy rozdział to prawdziwa marchewka na BARDZO DŁUGIM kiju, a później wpadamy w nużące przesłodzone tworzenie się nowego związku, praktycznie romansidło. Po przeczytaniu 90 stron czyli 4 rozdziałów zaczęłam poszukiwać ciekawszych, które by mi wyjaśniły to, co było na wstępie. Dotarłam do Części Drugiej na 269 stronie, tutaj w końcu zaczyna się dziać ciekawa akcja. Od tego momentu już nic nie pomijałam, choć zachowanie bohaterów cały czas było naprawdę zaskakujące względem tego, co było wcześniej. Co za zmiana.
Podsumowując:
Część książki wydaje się mocno rozwleczona i ta metoda z marchewką naprawdę irytuje. Gdyby autorka inaczej posegregowała te rozdziały, to lepiej by się czytało tę książkę.
Linia Życia nie jest zła, są momenty naprawdę wciągające i głębokie, albo nawet i wzruszające, aczkolwiek jeśli ktoś nigdy nie czytał Picoult, to na pierwsze podejście bym tego nie polecała, co najwyżej na kolejne np. 4-5.

Mieszane uczucia. Pierwszy rozdział to prawdziwa marchewka na BARDZO DŁUGIM kiju, a później wpadamy w nużące przesłodzone tworzenie się nowego związku, praktycznie romansidło. Po przeczytaniu 90 stron czyli 4 rozdziałów zaczęłam poszukiwać ciekawszych, które by mi wyjaśniły to, co było na wstępie. Dotarłam do Części Drugiej na 269 stronie, tutaj w końcu zaczyna się dziać...

Lepsze ma.

Lepsze ma.

Ekstra

Ekstra

Sorry,przerwałam czytanie.Bardzo lubię tą autorkę ,ale niestety ta książka zupełnie mnie nie zainteresowała.

Sorry,przerwałam czytanie.Bardzo lubię tą autorkę ,ale niestety ta książka zupełnie mnie nie zainteresowała.

Ciekawa książka. W nietuzinkowy sposób pokazane macierzyństwo, jego blaski i cienie. Jak nasze nierozwiązane problemy mogą wpływać na nas i na nasze życie. Polecam

Ciekawa książka. W nietuzinkowy sposób pokazane macierzyństwo, jego blaski i cienie. Jak nasze nierozwiązane problemy mogą wpływać na nas i na nasze życie. Polecam