Jak to bywa w Grajdole... Raz lepiej raz gorzej. Świetnie się bawiłam w czasie czytania tej części. Stephanie chyba pobiła tym razem swój rekord wybuchających samochodów, a nawet swojego pecha przerzuciła na Lulę.

Jak to bywa w Grajdole... Raz lepiej raz gorzej. Świetnie się bawiłam w czasie czytania tej części. Stephanie chyba pobiła tym razem swój rekord wybuchających samochodów, a nawet swojego pecha przerzuciła na Lulę.

Im mniej łapania zbiegów tym lepiej.

Im mniej łapania zbiegów tym lepiej.

Tytuł brzmi jak spełnione marzenie senne znienawidzonej grupy społecznej ;) a to po prostu piętnasta część przygód nieco gapowatej łowczyni nagród, Stephanie Plum. Uwielbiam te książki, bo tak wspaniale się przy nich nie myśli - sto procent rozrywki. W Grajdole czas płynie wolno w przeciwieństwie do plotek, które rozchodzą się z prędkością na jaką pozwolą kable telefoniczne :) Tym razem Stephanie musi doprowadzić do sądu m.in. podpalacza i ekshibicjonistę (ku wielkiemu rozczarowaniu części kobiet po 70tce :) ) W międzyczasie w Trenton ma się odbyć konkurs grillowania, niestety człowieka, który był twarzą sosu barbecue i głównym gościem imprezy, pozbawiono głowy. Na "oczach" Luli, która stała się niewygodnym świadkiem. Na szczęście przestępcy w tej książce są tak samo gapowaci jak ich łowcy :)

Tytuł brzmi jak spełnione marzenie senne znienawidzonej grupy społecznej ;) a to po prostu piętnasta część przygód nieco gapowatej łowczyni nagród, Stephanie Plum. Uwielbiam te książki, bo tak wspaniale się przy nich nie myśli - sto procent rozrywki. W Grajdole czas płynie wolno w przeciwieństwie do plotek, które rozchodzą się z prędkością na jaką pozwolą kable telefoniczne...

Kolejna część przygód łowcy nagród z New Jersey już za mną.
Niestety jak dla mnie to najsłabsza ze wszystkich części, które do tej pory przeczytałam.Chyba za dużo Luli :)

Kolejna część przygód łowcy nagród z New Jersey już za mną.
Niestety jak dla mnie to najsłabsza ze wszystkich części, które do tej pory przeczytałam.Chyba za dużo Luli :)

Śliwka działa antydepresyjnie, rozluźniająco i rozweselająco. Jak zwykle. I cały czas ciepło mi się kojarzy.

Śliwka działa antydepresyjnie, rozluźniająco i rozweselająco. Jak zwykle. I cały czas ciepło mi się kojarzy.

Smakowita piętnastka jest bardzo smakowita :D
Chciałabym powiedzieć, ze Lula swoimi pomysłami przebija dotychczasowe, ale nie... nie mogę tego powiedzieć, bo są tak samo głupie jak zwykle :D A Steph? No oczywiście, że poddaje się Luli. Jak ona to robi, ze nie wierząc w porabany pomysł Luli, daje się tak wkręcić? Steph ma cały czas problem z podejmowaniem decyzji, hmm w sumie to chyba powinnam dodać, z podejmowaniem tych właściwych... Oczywiście mam tu na myśli również mężczyzn. Steph nie wie na którego się zdecydować. Komandos już nie jest dla niej aż tak tajemniczy jak na początku, ale traktuje Steph jak rozrywkę, którą... kocha. Dziwna sprawa. Nie chce się żenić. Chce tylko być. Po drugiej stronie Morelli, który jest tak samo wystrzałowy jak komando. Tylko, że on z chęcią by się ustatkował, ale nie z kobietą, która ściąga na siebie same kłopoty i pracuje jako łowca nagród. A Steph? Sama nie wie czego chce. Nie chce wychodzić za mąż, nie chce pracować jako łowca, lubi jeść, ale nie chce gotować... Ciężko za nią nadążyć. Zresztą chyba już od pierwszej części...
Trochę mnie zaczyna denerwować sprawa pomiędzy naszą trójką. Komandos patrzy na Steph jak na obiad, za każdym razem jak sie zbliza do Stephanie czuję wyładowanie elektryczne. Oczywiście sam ją prowokuje, ale jak dla mnie to jest zbyt grzeczny. Bawi się z nią, ale ile tomów mozna? Poza tym Jest jeszcze Morelli. Trochę się dziwię, ze facet nie reaguje na to co się dzieje. Godzi się na trójkąt? No chyba nie... Autorka jak dla mnie tu trochę przesadza. Rozstanie z którymś z nich będzie bardzo dla mnie bolesne, ale niestety prędzej czy później trzeba będzie się z którymś pożegnać.

Smakowita piętnastka jest bardzo smakowita :D
Chciałabym powiedzieć, ze Lula swoimi pomysłami przebija dotychczasowe, ale nie... nie mogę tego powiedzieć, bo są tak samo głupie jak zwykle :D A Steph? No oczywiście, że poddaje się Luli. Jak ona to robi, ze nie wierząc w porabany pomysł Luli, daje się tak wkręcić? Steph ma cały czas problem z podejmowaniem decyzji, hmm w...

Kolejna odsłona przygód szalonej Śliwki. Tym razem akcja kręci się wobec sosu barbeque, tajemniczych włamań do klientów Komandosa i Luli, która została właśnie świadkiem morderstwa. Jak poradzi sobie Stpehanie z przerwą od facetów? Czego Joyce szuka u Morellego? Ile czasu może zająć Luli nauka grillowania?

Stephanie jak zwykle jest kupką nieszczęścia. Niby walczy z losem, niby czasem wygrywa potyczki, by ostatecznie oddać wojnę. Uwielbiam ją za tę nieporadność. To w fajny sposób pokazuje, że nie musimy być idealni. Ważne, żebyśmy byli sobą.
Jedyne, co nie podoba mi się w tej części to przerwa Stephanie od Morellego - jak można chcieć rozstać się z takim ciachem?

Kolejna odsłona przygód szalonej Śliwki. Tym razem akcja kręci się wobec sosu barbeque, tajemniczych włamań do klientów Komandosa i Luli, która została właśnie świadkiem morderstwa. Jak poradzi sobie Stpehanie z przerwą od facetów? Czego Joyce szuka u Morellego? Ile czasu może zająć Luli nauka grillowania?

Stephanie jak zwykle jest kupką nieszczęścia. Niby walczy z losem,...

Stephanie Plum skradła moje serce 4 lata temu, kiedy to kupiłam za jednym zamachem 5 tomów. Potem usiadłam i przepadłam.
To już moje piętnaste spotkanie ze Śliwką, wiem że za niedługo wychodzi siedemnasty tom, ale stwierdziłam, że po czternastym potrzebuje dłuższej przerwy, którą poświęciłam na czytanie romansów.

Przerwa się opłaciła. Sięgałam po „Smakowitą 15” z nowym zapałem i chęcią poznania kolejnych przygód łowczyni nagród oraz jej miłosnych rozterek.

Życie w Trenton toczy się swoim rytmem. Stephanie Plum ma pięć spraw do zamknięcia, jej chomik Rex biega po kółku każdego dnia, a jej związek z Morellim stoi w miejscu z powodu kłótni o masło orzechowe. Pewnego dnia Lula wpada do agencji oznajmiając dziewczynom, że na jej oczach dekapitowano człowieka. Nie byle jakiego człowieka, bo jak się pózniej okazuje jest to kucharz Stanley Chipotle, który miał wziąć udział w konkursie kulinarnym organizowanym w Trenton. Oczywiście zostaje poinformowana policja, Morelli przejmuje tę sprawę, a sponsor sosu barbecue, którego twarzą był Stanley dodaje oliwy do ognia ogłaszając, iż każdy kto schwyta zabójców kucharza dostanie milion dolarów nagrody. Lula będąca na celowniku zabójców, którzy wiedzą, że przyjaciółka Stephanie Plum jest świadkiem ich czynu, chcą za wszelką cenę jej się pozbyć. Oczywiście jak wiadomo, nasza kochana Śliwka zawsze musi przez to oberwać.
Dodatkowo Komandos ma zadanie dla łowczyni nagród, a z racji że ta potrzebuje dodatkowej kasy przyjmuje jego propozycję. Dziewczyna ma wyśledzić zdrajców, którzy przyczynają się poprzez rabowanie klientów jego firmy do bankructwa KomandoMan.

Sama w sobie historia wywołuje salwy śmiechu podczas czytania. Ci, którzy czytali choć jeden tom Stephanie Plum będą wiedzieli o czym piszę. Autorka prowadzi akcję nieprzeciętnie i zaskakująco, dodatkowo powodując u czytelnika raz wrzenie krwi, raz zaś całkowite rozluźnienie. Dialogi są epicko komiczne, a przypadki które spotykają Stephanie są banalnie niebanalne i okrutnie pokręcone ( czasami to jej w sumie współczuję). Oczywiście zawiłości miłosne głownej bohaterki ciągną się dalej i już od dawna jest wieczna kłótnia miedzy tymi, którzy wybierają Joego, a tymi którzy wolą Komandosa. Powiem szczerze, że teraz już sama nie wiem kogo bym wolała dla Śliwki. Autorka uruchomiła troszkę bardziej tajemniczego szefa KomandoMan i było go w tym tomie więcej, niż Morellego. Dobry zabieg. Możemy poznać i jednego i drugiego z każdej strony. Babci Mazurowej oczywiście nie mogło zabraknąć i dodatkowo znowu musiała podłapać szalone pomysły Luli.


Cała ta seria jest mieszanką śmiechu, zabawy i trochę tajemnicy. Każda sprawa jest inna, a każde rozwiązanie tak samo śmieszne jak poprzednie. Postaci są sympatyczne, przez co Czytelnik już za pierwszym tomem jest ich fanem. Wielotomowość „Stephanie Plum” może męczyć, ale po dłuższej przerwie od kilku tomów ponownie wciąga i pożera na cały dzień. Podejrzewam, że sama Janet Evanovich nie wiedziała co przyniesie jej los pisząc pierwsze tomy szalonych przygód o łowczyni nagród. Jeżeli macie 16 dni wolnych i chęć czytania całe dnie, aby poznać historię Śliwki to polecam naprawdę serdecznie.

Stephanie Plum skradła moje serce 4 lata temu, kiedy to kupiłam za jednym zamachem 5 tomów. Potem usiadłam i przepadłam.
To już moje piętnaste spotkanie ze Śliwką, wiem że za niedługo wychodzi siedemnasty tom, ale stwierdziłam, że po czternastym potrzebuje dłuższej przerwy, którą poświęciłam na czytanie romansów.

Przerwa się opłaciła. Sięgałam po „Smakowitą 15” z nowym...

Znowu śmiałem się w głos czytając o przygodach "przyciągającej ogień" Stefanii. Panna Śliwka ponownie wpadła w niezły kompot. Przy jej talencie do gotowania brać udział w konkursie grillowania? Przepis na katastrofę jest prosty - odrobina Stefanii, cała masa Luli i szczypta babci Mazurowej plus grill - iście wybuchowa mieszanka. Wybuchy rzeczywiście następują - nie tylko śmiechu. Polecam gorąco jako środek na odstresowanie i masaż przepony. Pochłonąłem ten 15 tom właściwie jednym tchem, nie wiem czy zajęło mi to więcej niż 24 godziny. Niestety, samego czytania było znacznie mniej, na szczęście 16 tom jest już w moich rękach :)

Znowu śmiałem się w głos czytając o przygodach "przyciągającej ogień" Stefanii. Panna Śliwka ponownie wpadła w niezły kompot. Przy jej talencie do gotowania brać udział w konkursie grillowania? Przepis na katastrofę jest prosty - odrobina Stefanii, cała masa Luli i szczypta babci Mazurowej plus grill - iście wybuchowa mieszanka. Wybuchy rzeczywiście następują - nie tylko...

Sama już nie wiem czy bardziej kocham Lulę czy babcię Mazurową :)

Sama już nie wiem czy bardziej kocham Lulę czy babcię Mazurową :)