Koniec świata w Breslau

Drugi, a tak samo wciągający tom o sprawach kryminalnych komisarza Mocka.

Drugi, a tak samo wciągający tom o sprawach kryminalnych komisarza Mocka.

Czemu wszyscy bohaterzy są tacy antypatyczni, nie wierzę, że w międzywojniu żyli tylko odrażający, ordynarni ludzie. Nie było czego się zaczepić, nawet jakoś Mockowi trudno było kibicować w rozwiązaniu sprawy.

Czemu wszyscy bohaterzy są tacy antypatyczni, nie wierzę, że w międzywojniu żyli tylko odrażający, ordynarni ludzie. Nie było czego się zaczepić, nawet jakoś Mockowi trudno było kibicować w rozwiązaniu sprawy.

Kolejna część z serii czarnego kryminału.
Był to miły spędzony czas z książką.
Fabuła wciągała od pierwszej strony.
Fabuła jest dobrze dobrana.
Polecam wam tą książkę jeśli jeszcze nie czytaliście.

Kolejna część z serii czarnego kryminału.
Był to miły spędzony czas z książką.
Fabuła wciągała od pierwszej strony.
Fabuła jest dobrze dobrana.
Polecam wam tą książkę jeśli jeszcze nie czytaliście.

Kolejny raz przekonałam się o tym, że nie jestem fanką powieści, których akcja toczy się w okresie międzywojennym. Osobiście nie potrafię wczuć się w ten klimat. Niemniej jednak autor dobrze buduje napięcie i potrafi zainteresować czytelnika intrygą. Chociaż osoba głównego bohatera nie wzbudziła mojej sympatii...

Kolejny raz przekonałam się o tym, że nie jestem fanką powieści, których akcja toczy się w okresie międzywojennym. Osobiście nie potrafię wczuć się w ten klimat. Niemniej jednak autor dobrze buduje napięcie i potrafi zainteresować czytelnika intrygą. Chociaż osoba głównego bohatera nie wzbudziła mojej sympatii...

Ciekawa. Choć wątek żony na moje oko przekombinowany. Poza tym ciekawa fabuła, barwny jezyk, sporo apetycznych nawiązań do klasyki literatury i sztuki. Jak to u pana Marka Krajewskiego 😊😊 wpadłam po uszy w serie o Eberhardzie Mocku. Policjancie nieoczywistym w którym tyle jest z diabła co z anioła 😊

Ciekawa. Choć wątek żony na moje oko przekombinowany. Poza tym ciekawa fabuła, barwny jezyk, sporo apetycznych nawiązań do klasyki literatury i sztuki. Jak to u pana Marka Krajewskiego 😊😊 wpadłam po uszy w serie o Eberhardzie Mocku. Policjancie nieoczywistym w którym tyle jest z diabła co z anioła 😊

Mock dostaje do rozwiązania kolejną tajemniczą sprawę dotyczącą seryjnych morderstw. Tym razem ścigany obok swoich ofiar pozostawia kartki z kalendarza, które są prawdopodobnie podpowiedzią dotyczącą tego, kiedy zbrodnia została dokonana. Oprócz przebiegłego przeciwnika Mock musi się zmierzyć również z problemami osobistymi, nie układa mu się w związku, w wyniku czego zostaje porzucony przez swoją kobietę. Problemy z alkoholem w tym wszystkim nie pomagają.
Podobnie jak w przypadku części pierwszej- solidny średniak bez rewelacji.

Mock dostaje do rozwiązania kolejną tajemniczą sprawę dotyczącą seryjnych morderstw. Tym razem ścigany obok swoich ofiar pozostawia kartki z kalendarza, które są prawdopodobnie podpowiedzią dotyczącą tego, kiedy zbrodnia została dokonana. Oprócz przebiegłego przeciwnika Mock musi się zmierzyć również z problemami osobistymi, nie układa mu się w związku, w wyniku czego...

Nie jestem fanką Krajewskiego, ale jako Wrocławianka nie mogę nie doceniać dociekliwości z poszukiwaniu i odtwarzaniu obrazów przedwojennego Wrocławia w jego kryminałach. Każda uliczka i zaułek odmalowane są z nadzwyczajnym pietyzmem!

Nie jestem fanką Krajewskiego, ale jako Wrocławianka nie mogę nie doceniać dociekliwości z poszukiwaniu i odtwarzaniu obrazów przedwojennego Wrocławia w jego kryminałach. Każda uliczka i zaułek odmalowane są z nadzwyczajnym pietyzmem!

To taka książka o przedwojennym Wrocławiu odtworzonym z wieloma szczegółami oraz o policjancie alkoholiku i jego patologicznym otoczeniu. Kryminał i zagadka są na drugim planie, nie ma nic w nich wybitnego czy ciekawego. Pierwsza to pozycja Krajewskiego, którą przeczytałem i widać że facet porządnie pisze. Dam mu jeszcze szansę by może znaleźć lepszy kryminał.

To taka książka o przedwojennym Wrocławiu odtworzonym z wieloma szczegółami oraz o policjancie alkoholiku i jego patologicznym otoczeniu. Kryminał i zagadka są na drugim planie, nie ma nic w nich wybitnego czy ciekawego. Pierwsza to pozycja Krajewskiego, którą przeczytałem i widać że facet porządnie pisze. Dam mu jeszcze szansę by może znaleźć lepszy kryminał.

Przyjemnie się czyta

Przyjemnie się czyta

Nieporozumienie, jak dla mnie.
Jedynie pojedyncze przebłyski intelektu bohatera, oraz międzywojenny Wrocław, ratują tę historię.

Sama zagadka niby interesująca, ale rozwiązanie nijakie. Wydało się płaskie pod względem motywu mordercy.

Bohater... Cóż, tutaj prawie nikt nie budzi sympatii, za wyjątkiem zwierzchnika Mocka (który to golił głównego bohatera, gdy ten leżał w szpitalu).
Mock to cham i alkoholik. Małżeński gwałciciel i damski bokser. Ogólnie postać odpychająca. Gdyby tak ktoś go zwyczajnie zabił w ciemnej alei, nie bardzo bym się przejęła jego losem.

Doceniam warsztat literacki autora oraz tło historyczne/społeczne.
Natomiast pomysł na książkę i wykonanie do poprawki.

Nieporozumienie, jak dla mnie.
Jedynie pojedyncze przebłyski intelektu bohatera, oraz międzywojenny Wrocław, ratują tę historię.

Sama zagadka niby interesująca, ale rozwiązanie nijakie. Wydało się płaskie pod względem motywu mordercy.

Bohater... Cóż, tutaj prawie nikt nie budzi sympatii, za wyjątkiem zwierzchnika Mocka (który to golił głównego bohatera, gdy ten leżał w...