To nie ma nic wspólnego z rzetelną, obiektywną biografią.

To nie ma nic wspólnego z rzetelną, obiektywną biografią.

Lewicowe dyrdymały wykoślawiające historię:/

Autorka z góry przyjęła hipotezę o niezwykłości kobiety, nie kwapiąc się sprawdzić podstawowych faktów. Historię znam bardzo dobrze i nie zgadzam się z nadmiernym eksponowaniem zasług Henryki Krzywonos.

Jaka jest prawda o tej działaczce ,,Solidarności"? Złożona, mitem jest to, że zatrzymała tramwaj. Przyczyna jest prozaiczna: zabrakło prądu. Agnieszka Wiśniewska wywyższa swoją bohaterkę, nie dostrzegając, innych jak choćby Alina Pienkowska, Anna Walentynowicz i Ewa Ossowska.

Pani Krzywonos wiele spraw pomija ostentacyjnym milczeniem, np. to, że wykrzyczała prosto w twarz Lechowi Wałęsie: ''zdradziłeś nas, teraz wybiją nas jak pluskwy". Widać, że bardzo podoba jej się to, co piszą o niej przychylne jej media, publicyści.

Historycy dowiedli, że kobieta mija się z prawdą, bowiem nigdy nie była internowana. Jedynie na przełomie 1980/1981 SB wykazywała zainteresowanie Krzywonos, ale jak podaje prof. Sławomir Cenckiewicz, wyłącznie w ramach operacyjnego sprawdzania. Ale nie- zaznacza, rozpracowywania.

Dzieje Sierpnia '80 są korygowane przez poprawnych do bólu dziennikarzy, kłamiących na temat wydarzeń. Pod bramą wiernie trwała Anna Walentynowicz, która nie oczekiwała splendoru i hołdu. Moje konkluzje są następujące: w imię przypodobania się jednym, wykreślono z historii innych.

Film Andrzeja Wajdy ''Wałęsa. Człowiek z nadziej" zakłamuje dzieje, uwypuklając Krzywonos, deprecjonując Annę Walentynowicz. Szkoda.

Z pewnością na uznanie i szacunek zasługuje stworzenie rodzinnego domu dziecka przez panią Henrykę Krzywonos i jej małżonka.

Książkę tę można sobie odpuścić.

Lewicowe dyrdymały wykoślawiające historię:/

Autorka z góry przyjęła hipotezę o niezwykłości kobiety, nie kwapiąc się sprawdzić podstawowych faktów. Historię znam bardzo dobrze i nie zgadzam się z nadmiernym eksponowaniem zasług Henryki Krzywonos.

Jaka jest prawda o tej działaczce ,,Solidarności"? Złożona, mitem jest to, że zatrzymała tramwaj. Przyczyna jest prozaiczna:...

Opowieść o wspaniałe zwyczajnej-niezwyczajnej Kobiecie. Choć chciałoby się więcej, dokładniej.

Opowieść o wspaniałe zwyczajnej-niezwyczajnej Kobiecie. Choć chciałoby się więcej, dokładniej.

Książka bardzo wciąga, szczególnie część, która opisuje co działo się z Henryką Krzywonos po strajku, w czasie stanu wojennego, w wolnej Polsce.
Dość fajnym pomysłem jest dodanie 'szarych ramek' w których autorka opisuje tło historyczne (które niektórym przecież nie do końca jest znane).
Książka pokazuje jak niewiele jeszcze wiemy o cichych bohaterach i bohaterkach wydarzeń sierpniowych, o ludziach, którzy nie czekają na brawa, nie domagają się stanowisk, tytułów i orderów.

Po przeczytaniu ma się wrażenie, że Henryka Krzywonos jest naszą dobrą znajomą, z którą można usiąść, wypić herbatę, pogadać o życiu. Dzieje się tak chyba dlatego, że z książki wyłania się obraz Kobiety dobrej, ciepłej, cierpliwej, pomocnej ale przede wszystkim takiej, która z każdej sytuacji znajdzie wyjście i która nie da sobie w kaszę dmuchać...

Polecam wszystkim, którzy chcą 'poznać' Henrykę Krzywonos oraz spojrzeć Solidarność i wszystko, co po niej trochę z innej strony...

Książka bardzo wciąga, szczególnie część, która opisuje co działo się z Henryką Krzywonos po strajku, w czasie stanu wojennego, w wolnej Polsce.
Dość fajnym pomysłem jest dodanie 'szarych ramek' w których autorka opisuje tło historyczne (które niektórym przecież nie do końca jest znane).
Książka pokazuje jak niewiele jeszcze wiemy o cichych bohaterach i bohaterkach wydarzeń...

Czyta się jak powieść, co jest niewątpliwą zaletą. Ciekawi i wciąga. Wydaje mi się jednak, że autorce nie udało się uniknąć pułapki wyniesienia swej bohaterki "na ołtarze". Czuję niedosyt, bo pani Krzywonos, kobieta niewątpliwie godna szacunku i pamięci, jawi się na kartach tej książki jako człowiek zupełnie bez skazy - a ja nie wierzę w takich ludzi. To, że przeklina jak szewc tylko dodaje jej uroku (a propos nie podobają mi się wulgaryzmy w tekście - nie w przytaczanych wypowiedziach, tylko w tekście).
Podoba mi się w tej książce podkreślenie roli kobiet w polityce, w życiu społecznym. Bohaterka też mi się podoba - odważna, bezkompromisowa, stanowcza, dobra, współczująca, kobieca.
Książka jest przy okazji małym kompendium wiedzy o Solidarności, strajkach sierpniowych i... feminizmie. Warto przeczytać.

Czyta się jak powieść, co jest niewątpliwą zaletą. Ciekawi i wciąga. Wydaje mi się jednak, że autorce nie udało się uniknąć pułapki wyniesienia swej bohaterki "na ołtarze". Czuję niedosyt, bo pani Krzywonos, kobieta niewątpliwie godna szacunku i pamięci, jawi się na kartach tej książki jako człowiek zupełnie bez skazy - a ja nie wierzę w takich ludzi. To, że przeklina jak...

super, pozostaje niedosyt

super, pozostaje niedosyt