Dzieci Boga

Jeden z nielicznych przypadków, gdy sequel jest lepszy od poprzednika.

Jeden z nielicznych przypadków, gdy sequel jest lepszy od poprzednika.

Dużo mroczniejsza i cięższa w odbiorze, ale i jednocześnie znacznie bardziej rozwlekła i powolna od części pierwszej.
W przeciwieństwie do "Wróbla", brakuje tutaj tego oczywistego elementu tajemnicy i poruszania się w bliżej nieokreślonym środowisku - bo po prostu wiadomo już, czego się spodziewać. Podobnie, zabrakło (z małymi wyjątkami, rzecz jasna) konkretnych, interesujących postaci. Jasne, kibicować można wszystkim, ale... zachęty do tego nie ma tak naprawdę żadnej.
Pojawiły się naprawdę ciekawe wątki z komentarzami społecznymi, a i fabuła nadal trzyma całkiem wysoki poziom, ale jako całość - szczególnie w porównaniu z "Wróblem" ostatecznie nieco rozczarowuje.

Dużo mroczniejsza i cięższa w odbiorze, ale i jednocześnie znacznie bardziej rozwlekła i powolna od części pierwszej.
W przeciwieństwie do "Wróbla", brakuje tutaj tego oczywistego elementu tajemnicy i poruszania się w bliżej nieokreślonym środowisku - bo po prostu wiadomo już, czego się spodziewać. Podobnie, zabrakło (z małymi wyjątkami, rzecz jasna) konkretnych,...

Akcja częściowo rozgrywa się na innej planecie. Nie wiedzieć czemu, wyruszają na nią głównie jezuici. A może i nie tylko oni, ale z pierwszej wyprawy wraca tylko jeden żywy człowiek — ksiądz. A papież (o dość niejasnych powiązaniach z mafią) natychmiast zaczyna knuć, żeby wysłać go tam z powrotem, chociaż człowiek ledwo przeżył to piekło i wcale nie ma ochoty na powtórkę.

Autorka wymyśliła interesujący system społeczny panujący na obcej planecie. Niestety, nie wyobrażam sobie, jak coś takiego mogłoby wyewoluować. Inteligentne drapieżniki, uzależnione od jednego gatunku. Co gorsza — również inteligentnego. Nie rozumiem, jakim cudem drapieżniki przetrwały, a ich ofiary nie tylko godzą się umierać, by rasa panów miała co jeść, nie tylko oddają do pożarcia nadprogramowe dzieci, ale jeszcze panom służą. Nie widzę szans, żeby tak jednostronny układ utrzymał się bez buntów dłużej niż rok.

Więcej szczegółów tutaj: https://finklaczyta.blogspot.com/2020/02/dzieci-boga-sf-z-religia.html

Akcja częściowo rozgrywa się na innej planecie. Nie wiedzieć czemu, wyruszają na nią głównie jezuici. A może i nie tylko oni, ale z pierwszej wyprawy wraca tylko jeden żywy człowiek — ksiądz. A papież (o dość niejasnych powiązaniach z mafią) natychmiast zaczyna knuć, żeby wysłać go tam z powrotem, chociaż człowiek ledwo przeżył to piekło i wcale nie ma ochoty na...

Trochę rozwlekły środek, dobre zamknięcie dylogii. Trochę nachalnie moralizująca. Słabiej niż tom 1.

Trochę rozwlekły środek, dobre zamknięcie dylogii. Trochę nachalnie moralizująca. Słabiej niż tom 1.

Na pierwszy rzut oka bardzo naciągana, banalna wizja mieszkańców odległej planety, antropomorficznych, o czarno-białych charakterach. Ale czy to na pewno ma dotyczyć kosmitów? Warto potraktować tą opowieść podobnie jak bajki Ezopa. Drugie dno jest bardziej ludzkie, niż myślimy.

Na pierwszy rzut oka bardzo naciągana, banalna wizja mieszkańców odległej planety, antropomorficznych, o czarno-białych charakterach. Ale czy to na pewno ma dotyczyć kosmitów? Warto potraktować tą opowieść podobnie jak bajki Ezopa. Drugie dno jest bardziej ludzkie, niż myślimy.

Doskonałe, jak i pierwsza część.

Doskonałe, jak i pierwsza część.

Kontynuacja Wróbla. Bardzo dobra książka!

Kontynuacja Wróbla. Bardzo dobra książka!

Zdecydowanie słabszy od pierwszego tomu.

Zdecydowanie słabszy od pierwszego tomu.

Coś mam oststnio szczęście do drugich części :/ Pewnie jakbym przeczytała najpierw "Wróbla" to "Dzieci Boga" bardziej by mi sie spodobały.. Mimo to przeczytałam wbrew początkowych przeczuciom, że nie dotrwam do końca, a im dalej tym ciekawiej się robiło. Ciekawa akcja, może trochę zamieszania z czasem w powieści ale nie jest źle..Nie będzie to moja ulubiona pozycja z tych 52, ale warto przeczytać - niezwykli bohaterowie, czas i miejsce akcji..

Coś mam oststnio szczęście do drugich części :/ Pewnie jakbym przeczytała najpierw "Wróbla" to "Dzieci Boga" bardziej by mi sie spodobały.. Mimo to przeczytałam wbrew początkowych przeczuciom, że nie dotrwam do końca, a im dalej tym ciekawiej się robiło. Ciekawa akcja, może trochę zamieszania z czasem w powieści ale nie jest źle..Nie będzie to moja ulubiona pozycja z tych...

Ciut słabsze od "Wróbla", ale tylko ciut ;) głównie dlatego, że czytelnik już wie, o co w całej historii chodzi - podczas lektury nie ma już tylu nurtujących pytań i rosnącego napięcia.

Ciut słabsze od "Wróbla", ale tylko ciut ;) głównie dlatego, że czytelnik już wie, o co w całej historii chodzi - podczas lektury nie ma już tylu nurtujących pytań i rosnącego napięcia.