Za tym intrygującym tytułem kryją się trzy historie, które są ze sobą powiązane w naprawdę zaskakujący sposób.
Największy atut książki: Sposób połączenia trzech wątków.
Najciekawsza postać: sama się sobie dziwię,ale po dłuższym przemyśleniu... Alice. To chyba dlatego, że była jednocześnie najbardziej wkurzająca i za każdym razem, kiedy myślałam, że już przeszła samą siebie - kolejnym wyskokiem odwracała sytuację o 180 stopni.
Najsłabszy punkt: przedzieranie się przez opisy cierpienia Davida Pepina. Moment wspólnych wakacji z Alice wspominam z taką traumą i znużeniem, jakbym sama tam była... Ale jeśli się nad tym zastanowić, opis i analiza negatywnych uczuć bohaterów były tak obrazowe, że jest to jednocześnie dowód na kunszt pisarski autora.
Najbardziej szokujący fragment: Alice jedząca pomarańczę - przez jakiś czas straciłam ochotę na te owoce...
Co było wyjątkowe i na pewno zapamiętam: jako wytrawna kinomaniaczka doceniam wątek z Alice i Davidem uczęszczającymi na seminarium o twórczości Hitchcocka. Taka mała perełka - przyjemnie się to czytało, ten fragment opowieści nadał książce fajny klimat.
Dlaczego taka ocena: po skończeniu tej książki czułam niedosyt. Odniosłam trochę wrażenie, że miała większy potencjał - historie mogły być bardziej mroczne, za dużo miejsca zostało poświęcone na opisy frustracji bohaterów, co udzielało się niestety podczas czytania i dlatego lektura momentami była nużąca.

Za tym intrygującym tytułem kryją się trzy historie, które są ze sobą powiązane w naprawdę zaskakujący sposób.
Największy atut książki: Sposób połączenia trzech wątków.
Najciekawsza postać: sama się sobie dziwię,ale po dłuższym przemyśleniu... Alice. To chyba dlatego, że była jednocześnie najbardziej wkurzająca i za każdym razem, kiedy myślałam, że już przeszła samą siebie...

Raczej trzy ciemne strony. Albo nawet więcej, jeśli liczyć każdego z małżonków. Plus ich kochanki. I inne osoby, które dosięga tytułowa ciemna strona i dostają rykoszetem, albo sami są siłą napędową zdarzeń.
Na początku poznajemy Davida Pepina, który jest przesłuchiwany przez policję. Niezbyt dobry początek – ani dla niego, ani dla czytelników. Bo okoliczności mu nie sprzyjają, a jego historia jest długa i zagmatwana (co by mogło być ciekawe, ale…). David nie budzi sympatii (właściwie nie musi, ale…) – jest egoistyczny, chamski, ale z bogatą wyobraźnią i obsesją. I jego żonę Alice, która budzi litość. Ich małżeństwo jest nieszczęśliwe, ale próbują zawalczyć o siebie – na różne sposoby. Jej się udaje, jemu nie. Albo odwrotnie. Zależy.
Sam i Marylin Sheppard - ich ciemne strony to zdrady i myśli o zdradzie, żądze silniejsze od poczucia bezpieczeństwa, samotność, rutyna i pragnienie miłości. Oraz brutalne morderstwo.
Hastroll i Hannah - ona pewnego dnia podejmuje pewną decyzję i trwa w niej uparcie. A on ciągle nie rozumie, o co jej chodzi. Ja też nie. Dziwne to – takie surrealistyczne. Ale pokazuje, że bierną postawą też można coś osiągnąć.
Te historie trzech małżeństw przenikają się nawzajem opowiadane z różnych perspektyw. Początek książki bardzo zniechęcił osobą głównego bohatera, którego wulgarność raziła i odstręczała. Inni też nie grzeszą wyjątkową ogładą, ale w końcu w tytule jest ciemna strona, więc nie należy się spodziewać czułych słówek i romantycznych uniesień. Jednak nie czytało się przyjemnie. To ciemna strona z męskiego punktu widzenia – seks, przemoc, zdrady, jawne i ukryte pragnienia… Można tu znaleźć kilka ciekawych przemyśleń dotyczących filmów Hitchcocka i rozważania na temat szczęścia – jednak to za mało, żeby mi się spodobała całość.
Mam wrażenie, że autor nie miał pomysłu, jak skończyć swoją książkę i zostawił mnie w tym chaosie z domysłami. A że wcześniej nadszarpnął moje postrzeganie relacji międzyludzkich, to nawet nie chce mi się zastanawiać.

Raczej trzy ciemne strony. Albo nawet więcej, jeśli liczyć każdego z małżonków. Plus ich kochanki. I inne osoby, które dosięga tytułowa ciemna strona i dostają rykoszetem, albo sami są siłą napędową zdarzeń.
Na początku poznajemy Davida Pepina, który jest przesłuchiwany przez policję. Niezbyt dobry początek – ani dla niego, ani dla czytelników. Bo okoliczności mu nie...

Miało być "genialne " i "porywająco" a jest zwyczajnie nudno. Zbyt dużo treści ,zbyt mało akcji. Niepotrzebnie rozbudowane opisy . Książka nie urzekła mnie,nie znalazłam w niej nic ,co by mnie zainteresowało . Osobiście nie polecam.

Miało być "genialne " i "porywająco" a jest zwyczajnie nudno. Zbyt dużo treści ,zbyt mało akcji. Niepotrzebnie rozbudowane opisy . Książka nie urzekła mnie,nie znalazłam w niej nic ,co by mnie zainteresowało . Osobiście nie polecam.

Małżeństwo to skomplikowana układanka, w której emocje są skrajnie różne - od radości po złość, irytację i zniechęcenie. Mówi się, że każda rodzina ma swojego "trupa w szafie" i z małżeństwem jest podobnie, bo coś co na zewnątrz wygląda jak świetnie zgrana para, w rzeczywistości może stanowić dwójkę ludzi żyjących razem lecz osobno, borykających się z całym mnóstwem demonów.
Autor trochę czytelnikowi miesza - mamy tu w sumie aż trzy historie, które obracają się wokół siebie. Jednak główne skrzypce odgrywają Pepin i Alice. Pepin zajmuje się zawodowo grami komputerowymi, w ukryciu tworzy też książkę, w której to fantazjuje na temat uśmiercenia swojej małżonki. Alice to nauczycielka, która na skutek depresji objada się przez co zyskuje ogromną tuszę. Przychodzi jednak dzień, gdy Alice po kłótni z mężem postanawia zmienić swoje życie... i dalej robi się dziwnie i jeszcze dziwniej, bo wszystko zaczyna się mieszać, po to aby na końcu czytelnik dowiedział się, że autor przygotował nie jedno, a kilka alternatywnych zakończeń.

Małżeństwo to skomplikowana układanka, w której emocje są skrajnie różne - od radości po złość, irytację i zniechęcenie. Mówi się, że każda rodzina ma swojego "trupa w szafie" i z małżeństwem jest podobnie, bo coś co na zewnątrz wygląda jak świetnie zgrana para, w rzeczywistości może stanowić dwójkę ludzi żyjących razem lecz osobno, borykających się z całym mnóstwem...

Skończyłam te książkę. Zakończenie kilka spraw wyjaśniło ale (choć to dobra powieść) jestem nią i mieszaniem wątków bardzo zmęczona. Lubię psychologiczne kwestie, lubię dreszczyk, morderstwa, trudności miłosne, ale bardziej mnie zmęczyła niż porwała tą pozycja.

Skończyłam te książkę. Zakończenie kilka spraw wyjaśniło ale (choć to dobra powieść) jestem nią i mieszaniem wątków bardzo zmęczona. Lubię psychologiczne kwestie, lubię dreszczyk, morderstwa, trudności miłosne, ale bardziej mnie zmęczyła niż porwała tą pozycja.

„Ciemna strona malzenstwa“..
Szczerze musze przynznac, ze ksiazka od pierwszej strony wciagnela mnie jak zadna inna.
Zwykle te pare ston, pare rozdzialow..musialam sie “wgryzac”. Tym razem jednak mialma wrazenie jakbym otwarla ksiazke w polowie, kiedy akcja i silne napiecie jest juz bardzo odczuwalne.

Nie bede opowiadac o czym dokladnie jest ksiazka, bo nie chce powtarzac wypowiedzi innych czytelnikow. Moge przedstawic jedynie swoje odczucia. Ksiazka jest zawila, interesujaca, bardzo psychologiczna- ukazje zawilosci psychiki malzonkow.

Troche zawiedzona bylam pod koniec, nie czytalam juz tak dokladnie, przelatujac oczami po kartkach pomijajac opisy np. Eksponatow w muzeum, samej wycieczki szkolnej ktorej towarzyszyla Alicja.

No a koniec tez troche mnie negatywnie zaskoczyl, wszytsko urwalo sie tak nagle..tak jakby autor /zreszta podobnie jak David Pepin chcial skonczyc ksiazke za wszelka cene )

Nie zaluje, ze ja przyczytalam, ale nie sadze ze do niej kiedykolwiek jeszcze powroce.

„Ciemna strona malzenstwa“..
Szczerze musze przynznac, ze ksiazka od pierwszej strony wciagnela mnie jak zadna inna.
Zwykle te pare ston, pare rozdzialow..musialam sie “wgryzac”. Tym razem jednak mialma wrazenie jakbym otwarla ksiazke w polowie, kiedy akcja i silne napiecie jest juz bardzo odczuwalne.

Nie bede opowiadac o czym dokladnie jest ksiazka, bo nie chce powtarzac...

David zna swoja zone Alice od czasow studenckich. Po 13 latach malzenstwa nadal nie wyobraza sobie zycia bez niej a mimo to obsesyjnie rozmysla o jej smierci. Gdy Alice umiera w nietypowych okolicznosciach staje sie glownym podejrzanym. To dobra powiesc psychologiczna i dobrze mi sie ja czytalo choc to napewno nie jest ksiazka dla kazdego.

David zna swoja zone Alice od czasow studenckich. Po 13 latach malzenstwa nadal nie wyobraza sobie zycia bez niej a mimo to obsesyjnie rozmysla o jej smierci. Gdy Alice umiera w nietypowych okolicznosciach staje sie glownym podejrzanym. To dobra powiesc psychologiczna i dobrze mi sie ja czytalo choc to napewno nie jest ksiazka dla kazdego.

Świetna książka, bardzo prawdziwa, podana w sposób szczery, chwilami brutalny!

Świetna książka, bardzo prawdziwa, podana w sposób szczery, chwilami brutalny!

Jedna z lepszych książek, jakie ostatnio czytałam - świetnie ukazane psychologiczne gierki pomiędzy małżonkami!

Jedna z lepszych książek, jakie ostatnio czytałam - świetnie ukazane psychologiczne gierki pomiędzy małżonkami!

Najlepsze sceny kłótni małżeńskich jakie czytałam, ciekawy kryminał o tym, jak się nawzajem nakręcamy w związkach. Nieoczywiste rozwiązanie! Bardzo wciągająca lektura!

Najlepsze sceny kłótni małżeńskich jakie czytałam, ciekawy kryminał o tym, jak się nawzajem nakręcamy w związkach. Nieoczywiste rozwiązanie! Bardzo wciągająca lektura!