Zawiązanie akcji sugeruje przypadkowe wplątanie się bohaterek w aferę kryminalną. Konkretnie w morderstwo. Ostatecznie otrzymujemy wielowątkową karuzelę przypadków umożliwiających rozwiązanie afery. Sprawnie napisana, z humorem, nie przynudza. Powiastka na jeden wieczór.

Zawiązanie akcji sugeruje przypadkowe wplątanie się bohaterek w aferę kryminalną. Konkretnie w morderstwo. Ostatecznie otrzymujemy wielowątkową karuzelę przypadków umożliwiających rozwiązanie afery. Sprawnie napisana, z humorem, nie przynudza. Powiastka na jeden wieczór.

Ostatnio wpadła mi w ręce książka pod jakże obiecującym tytułem "Obcy trup",autorstwa Ireny Wójtowicz
Jedna szykowna blondynka i jej nie mniej szykowna przyjaciółka, wracając z Niemiec całkiem przypadkowo znajdują w lasku trupa dziewczyny. Oczywiście zgłaszają znalezisko policji - obie są wszak prawniczkami, a w dodatku jednej z nich zdarzyło się trupa niechcący obmacać - i spokojnie jadą do Łodzi, gdzie mieszkają. Tu spokój się kończy - natychmiast i, jeśli można tak rzec, na całym froncie, gdyż dzieje się tak za sprawą zarówno kilku osobników całkiem aspołecznych, jak i jednego absolutnie prospołecznego policjanta, w dodatku przystojnego. A co najmniej bliskiego ideału mężczyzny wypieszczonego w wyobraźni szykownej blondynki...
Autorka chyba wzorowała się na Chmielewskiej,w każdym razie podobieństwa nie trzeba było daleko szukać.Bohaterka i zarazem narratorka stara się własnym sumptem przeprowadzić śledztwo,w które przypadkowo wplątała się z przyjaciółką.Śledztwo oczywiście prowadzi z gromadka przyjaciół,a męski bohater to obiecujący blondyn z policyjnym zacięciem.Jedyną różnicą jest fakt,że akcja toczy się w łodzi a nie w Warszawie. Fabuła jest w sumie dość przypadkowa,humoru za wiele nie ma,to taka kiepskawa podróbka mojej ukochanej autorki...Książka jest mało oryginalna,żeby nie powiedzieć nawet lekko wtórna.Wydaje mi się ,że autorka nie miała jakiegoś specjalnego pomysłu na książkę,więc wymieszała wątki z książek Chmielewskiej,ale że nie miała takiej wyobraźni,ani nie używała specyficznego języka Joanny Chmielewskiej wyszło jej coś mało zjadliwego.Osobiście nie polecam

Ostatnio wpadła mi w ręce książka pod jakże obiecującym tytułem "Obcy trup",autorstwa Ireny Wójtowicz
Jedna szykowna blondynka i jej nie mniej szykowna przyjaciółka, wracając z Niemiec całkiem przypadkowo znajdują w lasku trupa dziewczyny. Oczywiście zgłaszają znalezisko policji - obie są wszak prawniczkami, a w dodatku jednej z nich zdarzyło się trupa niechcący obmacać - i...

Jedna szykowna blondynka i jej nie mniej szykowna przyjaciółka Lalka to główne persony „Obcego trupa”, nowej powieści Ireny Wójtowicz.
Wracające z Niemiec panie całkiem przypadkowo znajdują w przydrożnym lasku po naszej już stronie granicy trupa dziewczyny. Oczywiście zgłaszają znalezisko policji - obie są wszak prawniczkami, a w dodatku Lalce zdarzyło się trupa niechcący obmacać - i spokojnie jadą do Łodzi, gdzie mieszkają. Tu spokój się kończy - natychmiast i, jeśli można tak rzec, na całym froncie, gdyż dzieje się tak za sprawą zarówno kilku osobników całkiem aspołecznych (żadna zbrodnia nie jest im wstrętna),jak i jednego absolutnie prospołecznego policjanta, w dodatku przystojnego. A co najmniej bliskiego ideału mężczyzny wypieszczonego w wyobraźni szykownej blondynki…
Książka pani Wójtowicz nie podobała mi się. Dlaczego? Hmm… Moim zdaniem autorka za bardzo próbowała w swojej powieści upodobnić się stylem do innej bardzo znanej pisarki kryminałów – Joanny Chmielewskiej, zresztą mojej ulubionej. Mało oryginalna historia zawiera w sobie wiele wątków zaczerpniętych z powieści pani Joanny, m.in. szajka przemytników, dwie przyjaciółki blondynki wplątują się w aferę znajdując zwłoki w lesie, no i pojawia się interesujący policjant – też blondyn! Długo by jeszcze wymieniać. Czy to nie przypadek? Jak dla mnie powieść ta niczym szczególnym nie zaskakuje, nic nowego nie wnosi, z trudem udało mi się przez nią przebrnąć,pojawiało się dość często uczucie deja vu... że gdzieś to już czytałam...
Nie polecam ,,Obcego trupa” mimo szczerych chęci.

Jedna szykowna blondynka i jej nie mniej szykowna przyjaciółka Lalka to główne persony „Obcego trupa”, nowej powieści Ireny Wójtowicz.
Wracające z Niemiec panie całkiem przypadkowo znajdują w przydrożnym lasku po naszej już stronie granicy trupa dziewczyny. Oczywiście zgłaszają znalezisko policji - obie są wszak prawniczkami, a w dodatku Lalce zdarzyło się trupa niechcący...

Gdyby nie przerwa na potrzebę, jedna z dziewczyn nigdy by nie znalazła tej martwej dziewczyny. Tego obcego trupa :-),no akcja jest tu szybka, może nie jak kolej japońska, ale też nie ma nudy. Berlin, Poznań, Łódź.
Mamy kilku fajnych bohaterów i bohaterek. W grę wchodzi przemyt.
Tak ogólnie to książka, na jedno posiedzenie.
Ja już 70 % nie pamiętam.

Gdyby nie przerwa na potrzebę, jedna z dziewczyn nigdy by nie znalazła tej martwej dziewczyny. Tego obcego trupa :-),no akcja jest tu szybka, może nie jak kolej japońska, ale też nie ma nudy. Berlin, Poznań, Łódź.
Mamy kilku fajnych bohaterów i bohaterek. W grę wchodzi przemyt.
Tak ogólnie to książka, na jedno posiedzenie.
Ja już 70 % nie pamiętam.

''Upiorne wycie unieruchomilo mnie za kierownica.Wycie trwalo,przenikalo miesnie i kosci,wypelnialo przerazeniem,paralizowalo.Zamarlam w bezruchu z papierosem w zebach i zapalniczka w reku.''
Siegnelam drugi raz po ksiazke tej autorki i sie nie zawiodlam.Swietna ksiazka,troche kryminalu,romansu,przemyt.
Naprawde ksiazka godna polecenia.

''Upiorne wycie unieruchomilo mnie za kierownica.Wycie trwalo,przenikalo miesnie i kosci,wypelnialo przerazeniem,paralizowalo.Zamarlam w bezruchu z papierosem w zebach i zapalniczka w reku.''
Siegnelam drugi raz po ksiazke tej autorki i sie nie zawiodlam.Swietna ksiazka,troche kryminalu,romansu,przemyt.
Naprawde ksiazka godna polecenia.