mimo podanej w bibliografii bogatej bazy archiwalnej książka jest w 80% oparta na prasie hiszpańskiej, której artykuły autor pracowicie referuje. Rzecz powinna nosić tytuł "Niemcy w prasie frankistowskiej Hiszpanii, 1936-1945".

Oczywiście w związku z powyższym więcej dowiemy się o hiszpańskiej propagandzie niż o stosunkach hiszpańsko-niemieckich, o tych tylko przy okazji. Jako analiza stosunków hiszpańsko-niemieckich rzecz jest całkowicie bezużyteczna. Wynika z niej jasny obraz, że Franco był kompletnym idiotą i przeprowadził swój kraj przez WW2 suchą nogą tak przez przypadek, bo mu się udało. Stara dobra szkoła Prestona: Franco rządził prawie 40 i wykiwał niemal wszystkich, od Stalina po Eisenhowera z Mussolinim i Hitlerem po drodze, bo... miał szczęście.

Odradzam niemal wszystkim, oprócz osób zainteresowanych prasą hiszpańską tego okresu (ale i tak więcej znajdzie w hemerotekach, na hemeroteca.bne i prensa.historica)

mimo podanej w bibliografii bogatej bazy archiwalnej książka jest w 80% oparta na prasie hiszpańskiej, której artykuły autor pracowicie referuje. Rzecz powinna nosić tytuł "Niemcy w prasie frankistowskiej Hiszpanii, 1936-1945".

Oczywiście w związku z powyższym więcej dowiemy się o hiszpańskiej propagandzie niż o stosunkach hiszpańsko-niemieckich, o tych tylko przy okazji....

Temat ciekawy, jednakowoż nie zachwyciło mnie to wydanie. Z jednego zasadniczego powodu - jest niezwykle stronnicze, co autor zaznacza już na samym początku informując, iż starać się będzie udowodnić tezę jakoby Franco od początku II WŚ wspierał nazistów. Książka opiera się niemalże li tylko na artykułach z ówczesnej prasy hiszpańskiej (która odzwierciedla poglądy generała). I o ile fakt kibicowania Osi w trakcie wojny przez Franco, jest niezaprzeczalny, to mnie - czytelnika - autor nie przekonał do końca, iż Franco walnie wsparł III Rzeszę. Hiszpan jawi nam się raczej jako osoba, której zwycięstwo Osi byłoby zdecydowanie na rękę, jednocześnie wobec owej Osi przejawiająca strach. Skutkiem czego, w zależności od sytuacji na froncie, Franco "pływa" między stronami (acz wciąż kibicując Hitlerowi). Autor zbliżając się ku końcowi "dociska śrubę", epatuje niechęcią, używa sformułowań takich jak np "faszystowskie kły" Franco itp. Inną kwestią jest akcentowanie współpracy frankistów z nazistami (okazjonalne udostępnianie portów),a przy tym pomijanie niektórych tematów (np pomocy Hiszpanii francuskim żydom, która to kwestia jest niezwykle ciekawa, bo i zaskakująca). Reasumując, książkę można przeczytać, ale traktując ją raczej jako view na propagandę hiszpańską i stosunek do wydarzeń na froncie, niźli merytoryczny dyskurs na temat stosunków Hiszpania-III Rzesza.

Temat ciekawy, jednakowoż nie zachwyciło mnie to wydanie. Z jednego zasadniczego powodu - jest niezwykle stronnicze, co autor zaznacza już na samym początku informując, iż starać się będzie udowodnić tezę jakoby Franco od początku II WŚ wspierał nazistów. Książka opiera się niemalże li tylko na artykułach z ówczesnej prasy hiszpańskiej (która odzwierciedla poglądy...