Książka z felietonami Jeremiego Clarksona z mniej więcej drugiej połowy lat dziewięćdziesiątych. W dużej większości są to tak naprawdę recenzje samochodów.
Ogólnie czytało się całkiem nieźle, ale nie polecałbym tej lektury komuś, kto chociaż odrobinę nie interesuje się motoryzacją (a w tym przypadku to już chyba historią motoryzacji).
Im bliżej końca tym chyba gorzej. Książka wydana została w Polsce w 2008 roku i już wtedy jej zawartość miała "na karku" kilka dobrych lat.
Jeśli miałbym ją komuś polecić to chyba tylko fanom pana Clarksona i entuzjastom historii samochodów.

Książka z felietonami Jeremiego Clarksona z mniej więcej drugiej połowy lat dziewięćdziesiątych. W dużej większości są to tak naprawdę recenzje samochodów.
Ogólnie czytało się całkiem nieźle, ale nie polecałbym tej lektury komuś, kto chociaż odrobinę nie interesuje się motoryzacją (a w tym przypadku to już chyba historią motoryzacji).
Im bliżej końca tym chyba gorzej....

Clarkson jest jaki jest
Książkę tę kupiłem, poszukując tzw. literatury wagonowej - czyli lekkiej, łatwej i przyjemnej lektury na długą podróż. Znając zaś wcześniejsze książki Clarksona, spodziewałem się stosownej porcji wymyślnych, zabawnych porównań i niepoprawności politycznej. I wszystkie te oczekiwania "Wściekły" spełnia, tyle tylko, że jest publikacją męczącą, gdy ją przyjmować w dużych dawkach. Jest to bowiem książka nieledwie monograficzna, dotycząca prawie wyłącznie samochodów. Fani motoryzacji zapewne połkną ją na surowo, ale ja - osoba, która nie pamięta lub nie kojarzy 75% opisywanych przez Clarksona modeli pojazdów - często czułem się znużony. Na dodatek w przeciwieństwie do wydanych u nas wcześniej książek tego autora, które miały staranną redakcję, ta ma co najwyżej redakcję przyzwoitą. W całym masywnym tomiszczu (600 stron bez mała) nie ma ani jednego przypisu dotyczącego brytyjskich odniesień kulturowych, a jadąc pociągiem nie mam pod ręką Internetu, by sprawdzić, kim jest jakaś pani Tomkinson albo w jakich filmach wystąpiła budząca taki zachwyt autora Kristin Scott Thomas. Ponadto warto, by tłumacze i zespół redakcyjny wzięli pod rozwagę jedną radę: w Wordzie autokorektę z wykorzystaniem modułu sprawdzania pisowni należy jak najszybciej wyłączyć. Inaczej pozmienia ona przeróżne rzeczy w sposób niespodziewany a zabawny. Na przykład "origami" na "orgiami".

Clarkson jest jaki jest
Książkę tę kupiłem, poszukując tzw. literatury wagonowej - czyli lekkiej, łatwej i przyjemnej lektury na długą podróż. Znając zaś wcześniejsze książki Clarksona, spodziewałem się stosownej porcji wymyślnych, zabawnych porównań i niepoprawności politycznej. I wszystkie te oczekiwania "Wściekły" spełnia, tyle tylko, że jest publikacją męczącą, gdy ją...

Książka odrobinę monotematyczna w stosunku do poprzednich książek Jeremy'ego i też trochę słabsza od nich. Stąd odrobinę niższa ocena.
Aczkolwiek samą książkę czyta się całkiem dobrze :)

Książka odrobinę monotematyczna w stosunku do poprzednich książek Jeremy'ego i też trochę słabsza od nich. Stąd odrobinę niższa ocena.
Aczkolwiek samą książkę czyta się całkiem dobrze :)

W tej książce J. Clarkson obraził symbol polskiej motoryzacji POLONEZA. Uwielbiam to auto pierwsze którym uczyłem się jeździć.

W tej książce J. Clarkson obraził symbol polskiej motoryzacji POLONEZA. Uwielbiam to auto pierwsze którym uczyłem się jeździć.

Strasznie mnie zmęczyła ta książka, o ile na początku sarkazm i poczucie Clarksona bawi, to po jednej trzeciej felietony zlewają w jeden niezmienny potok słów i robi się nudno. A męczyłem się z nimi ponad rok bo na raz na pewno nie da się tego przeczytać.
Szkoda czasu, chyba żeby czytać jeden felieton dziennie.

Strasznie mnie zmęczyła ta książka, o ile na początku sarkazm i poczucie Clarksona bawi, to po jednej trzeciej felietony zlewają w jeden niezmienny potok słów i robi się nudno. A męczyłem się z nimi ponad rok bo na raz na pewno nie da się tego przeczytać.
Szkoda czasu, chyba żeby czytać jeden felieton dziennie.

Dla kogoś kto interesuje się motoryzacją i lubuje się w humorze Clarksona na pewno znajdzie tu coś dla siebie.

Dla kogoś kto interesuje się motoryzacją i lubuje się w humorze Clarksona na pewno znajdzie tu coś dla siebie.

Nie jestem żadnym fanem motoryzacji, praktycznie w ogóle się tym nie interesuje, a jeszcze nie dawno miałem wielkie problemy w rozróżnieniu marek samochodów. Jednak będąc w bibliotece natknąłem się na tą książkę i coś mnie podkusiło żeby ją wziąć. No może to nie było "coś", a wielka sława Jeremiego Clarksona o którym tyle się mówi. Zasiadłem, więc do lektury i o Boże... Nie wiedziałem że można się tyle śmiać z samochodów, których nawet nie mogłem sobie zobrazować! Zawsze mi się wydawało że to raczej nudny temat, ale pasja pana Clarksona jest tak ogromna, że nawet największy laik (jak ja) zacznie choć odrobinę interesować się motoryzacją. Po przeczytaniu książki, nauczyłem się najpopularniejszych marek aut, a to naprawdę wielkie osiągnięcie, zważywszy że już wcześniej próbowano mnie w to wciągnąć, a ja broniłem się wtedy nogami i rękoma. Pozycja naprawdę godna polecenia, choćby ze względu na genialne teksty i nieco kultury współczesnej Anglii.

Nie jestem żadnym fanem motoryzacji, praktycznie w ogóle się tym nie interesuje, a jeszcze nie dawno miałem wielkie problemy w rozróżnieniu marek samochodów. Jednak będąc w bibliotece natknąłem się na tą książkę i coś mnie podkusiło żeby ją wziąć. No może to nie było "coś", a wielka sława Jeremiego Clarksona o którym tyle się mówi. Zasiadłem, więc do lektury i o Boże... Nie...

Męczyłam, męczyłam i dobrnęłam. Książka dobra na chwilowe przerwy między pozostałymi pozycjami. Oczywiście nie można odmówić Clarksonowi poczucia humoru i ciętego języka, jednak co za dużo to niezdrowo.

Męczyłam, męczyłam i dobrnęłam. Książka dobra na chwilowe przerwy między pozostałymi pozycjami. Oczywiście nie można odmówić Clarksonowi poczucia humoru i ciętego języka, jednak co za dużo to niezdrowo.

Jeremy Clarkson o motoryzacji wie prawie wszystko. Problem w tym, że to wiedza całkowicie subiektywna, a wszelkie braki są nadrabiane przez rozbrykaną wyobraźnią autora. To, w połączeniu z typowo angielskim poczuciem humoru oraz niezwykłą inteligencją prowadzi do powstania mieszanki wybuchowej i taka właśnie jest ta książka. Felietony o samochodach może nie każdego zachwycą, ale niespodziewane porównania, zabawne metafory i zaskakujące skojarzenia sprawiają, że teksty są ciekawe nawet dla laika. Dodatkowym atutem jest polski akcent w postaci recenzji Poloneza. Zbiór felietonów godny polecenia.

Jeremy Clarkson o motoryzacji wie prawie wszystko. Problem w tym, że to wiedza całkowicie subiektywna, a wszelkie braki są nadrabiane przez rozbrykaną wyobraźnią autora. To, w połączeniu z typowo angielskim poczuciem humoru oraz niezwykłą inteligencją prowadzi do powstania mieszanki wybuchowej i taka właśnie jest ta książka. Felietony o samochodach może nie każdego...

Mordowałam się z tą książką. Zazwyczaj przepadam za felietonami Clarksona, jednak to... Może dlatego, że jest z 1999, czyli jeśli chodzi o aktualność to trochę kuleje. Może dlatego, że jest tylko w przybliżonym stopniu chronologiczna, a Clarkson ma zwyczaj odwoływania się do swojej wcześniejszej pisaniny. Może dlatego, że jest tego cholernie dużo. Może dlatego, że tematyka się powtarza - osobne pasy dla autobusów, Ferrari 355.

Przy wszystkich poprzednich książkach Clarksona na mej twarzy gościł wyszczerz nr 5 przez cały czas ich czytania, tutaj - od czasu do czasu. Nie sądzę, by była to wina autora, raczej redakcji - błędny dobór tekstów.

Mordowałam się z tą książką. Zazwyczaj przepadam za felietonami Clarksona, jednak to... Może dlatego, że jest z 1999, czyli jeśli chodzi o aktualność to trochę kuleje. Może dlatego, że jest tylko w przybliżonym stopniu chronologiczna, a Clarkson ma zwyczaj odwoływania się do swojej wcześniejszej pisaniny. Może dlatego, że jest tego cholernie dużo. Może dlatego, że tematyka...