Ciekawa, autentyczna. Niemal słychać jak sączy się z niej muzyka ;)

Ciekawa, autentyczna. Niemal słychać jak sączy się z niej muzyka ;)

Czytałam na raty, bo na dłuższą metę nie mogłam znieść tej dziewczyńskiej paplaniny. Nastolatki zwykle mówią szybko, bez ładu i składu i na jednym oddechu. Udzielało mi się to przy czytaniu, mimo, że czytam oczami. Kiedy książkę wydano w Polsce w 1994, miałam 16 lat, może to był czas, zeby ją przeczytać. Teraz mając lat 43, nie mogę dać nic ponad 5. Jaki buszujący w zbożu? Gdzie? Głupiutka nastolatka bez podstawowej wiedzy ogólnej dostaje się na wybraną uczelnię za pierwszym razem jako jedna z 3 osób. Interesujace. Jedyna refleksja, jaką mam po lekturze, to gdzie u licha posiałam moje Martensy Marlena Mary Jane red na obcasie, które uwielbiałam.

Czytałam na raty, bo na dłuższą metę nie mogłam znieść tej dziewczyńskiej paplaniny. Nastolatki zwykle mówią szybko, bez ładu i składu i na jednym oddechu. Udzielało mi się to przy czytaniu, mimo, że czytam oczami. Kiedy książkę wydano w Polsce w 1994, miałam 16 lat, może to był czas, zeby ją przeczytać. Teraz mając lat 43, nie mogę dać nic ponad 5. Jaki buszujący w zbożu?...

Polecam!

Polecam!

Czytałam ją jak byłam nastolatką, pamiętam,że byłam nią zachwycona i dobrze się przy niej bawiłam.

Czytałam ją jak byłam nastolatką, pamiętam,że byłam nią zachwycona i dobrze się przy niej bawiłam.

Książa nie trudna, wręcz można powiedzieć, że łatwa. Czytałem ją dość opornie, ponieważ nie wciągnęła mnie. Poruszone w niej problemy z mojego punktu widzenia nie są aż tak poważne jak np. w "My, dzieci z dworca zoo", a zdawało mi się, że autor miał na celu stworzenie czegoś podobnego, jednak opartego na scenie muzycznej. Książka sama w sobie nie skupia się na używkach. Dominującym motywem są zespoły rockowe, metalowe Portland oraz młodzież, która fascynuje się, tworzy, bierze udział i obcuje z muzyką.

Książa nie trudna, wręcz można powiedzieć, że łatwa. Czytałem ją dość opornie, ponieważ nie wciągnęła mnie. Poruszone w niej problemy z mojego punktu widzenia nie są aż tak poważne jak np. w "My, dzieci z dworca zoo", a zdawało mi się, że autor miał na celu stworzenie czegoś podobnego, jednak opartego na scenie muzycznej. Książka sama w sobie nie skupia się na używkach....

Ksiązka pisana przez męzczyzne i niestety dośc wyraznie czuc, że za bardzo nie idzie mu wczuwanie się w role dziewczyny ( głównej bohaterki)
jest to jedna z pierwszych ksiązek, które czytałam będąc w Gimnazjum, czytałam, bo wracałam do niej niejednokrotnie!! mam do niej więc sentyment.
Mocna, szczera, nieprzyzwoita, ja, jako niedojrzała istota byłam w szoku, ze można w takim języku pisac.
Spodobało mi się życie głównej bohaterki.. może az za bardzo, bo zapragnełam miec takie zycie jak ona.

Ksiązka pisana przez męzczyzne i niestety dośc wyraznie czuc, że za bardzo nie idzie mu wczuwanie się w role dziewczyny ( głównej bohaterki)
jest to jedna z pierwszych ksiązek, które czytałam będąc w Gimnazjum, czytałam, bo wracałam do niej niejednokrotnie!! mam do niej więc sentyment.
Mocna, szczera, nieprzyzwoita, ja, jako niedojrzała istota byłam w szoku, ze można w...

Dobra. Opowiada o fenomenie nastolatek, tych głupich i zepsutych. Po przeczytaniu pozostało mi się tylko cieszyć, że sama nie wpadłam w złe towarzystwo, jak główna bohaterka, ale też współczuć, bo opowieść jest prawdziwa, nie odbiegająca od rzeczywistości, porywającej młodych ludzi w wir tego "złego świata".

Dobra. Opowiada o fenomenie nastolatek, tych głupich i zepsutych. Po przeczytaniu pozostało mi się tylko cieszyć, że sama nie wpadłam w złe towarzystwo, jak główna bohaterka, ale też współczuć, bo opowieść jest prawdziwa, nie odbiegająca od rzeczywistości, porywającej młodych ludzi w wir tego "złego świata".

Ta książka przeraziła mnie bezmyślnością głównej bohaterki. Odebrałam ją jako osobę bez perspektyw na przyszłość. Odniosłam wrażenie, że seks i płeć przeciwna są jedynymi priorytetami w jej życiu. Nic poza tym. Jedyne, co mi się w niej podobało, to okładka z jakże pięknym Martensem. Treść? Nie wywarła na mnie nawet raz pozytywnego wrażenia. Język prosty. Powiedziałabym nawet, że momentami ubogi. Jak najbardziej jestem na NIE.

Ta książka przeraziła mnie bezmyślnością głównej bohaterki. Odebrałam ją jako osobę bez perspektyw na przyszłość. Odniosłam wrażenie, że seks i płeć przeciwna są jedynymi priorytetami w jej życiu. Nic poza tym. Jedyne, co mi się w niej podobało, to okładka z jakże pięknym Martensem. Treść? Nie wywarła na mnie nawet raz pozytywnego wrażenia. Język prosty. Powiedziałabym...

Szczerze mówiąc taka sobie. Postać Andrei jest dość zwyczajna. Nie spodobała mi się ta książka.

Szczerze mówiąc taka sobie. Postać Andrei jest dość zwyczajna. Nie spodobała mi się ta książka.

Nostalgiczna

Nostalgiczna