Anna Niedbał

Nie sądziłam, że ta książka będzie aż tak dobra. Fakt, opis wydawał mi się ciekawy, ale umówmy się, okładka nie powalała. Odrobinę wpadająca w egipskie klimaty, wygląda dla mnie raczej niekorzystnie. Wydana w tym roku, a wpasowuje się raczej w te sprzed kilkunastu lat. Jednak najważniejsza jest fabuła, prawda? A tutaj muszę bić pokłony przed autorką. Dlaczego? Jeszcze nigdy, polska fantastyka nie była dla mnie aż tak interesująca. Co prawda zdarzały się te lepsze i gorsze, ale z taka nie miałam jeszcze styczności. Co było w jej tak wyjątkowego? Przede wszystkim to, co się działo. Mimo tego, że początkowo miałam wrażenie, iż zostały tu połączone przeróżne światy fantastyczne, ale w miarę zagłębiania się w historię, to zaczęło się zmieniać. Dostrzegłam ciekawe pomysły wprowadzone przez Panią Niedbał. Czytając. Niestety przeszkadzał mi pewnego rodzaju chaos. Momentami czułam się lekko zagubiona w całej logistyce tego świata i wydawał mi się on lekko niezrozumiała. Ale wystarczyło przeczytać dany fragment jeszcze raz przeczytać, by to zrozumieć. Co do bohaterki, to o dziwo, jej nie polubiłam. Nie wykazywała się specjalna osobowością, ale za to ogromnie podobała mi się postać, jaką był Oskar. Niezwykle tajemniczy i zagadkowy, a do tego ogromnie inteligentny. Ideał? Tego wam nie powiem. Musicie przeczytać. Jak widać książka mnie zaskoczyła. Na szczęście pozytywnie. I dlatego będę wyczekiwac kolejnego tomu o losach Angeliki.