Na początku bardziej mnie frapowała: lubię przemyślenia ludzi, którzy oddalili się już od młodzieńczych lat i bliżej im do zgorzknienia niż entuzjazmu. Potem jednak poczułam niechęć do... Hmm, chyba do nadmiernych ucieczek od życia autora do żyć jego literackich autorytetów. W gruncie rzeczy to ciekawy zabieg, jednak zgrzytał. Choć nie powiem, dowiedziałam się tego i owego, co do szperania w internetach mnie zmusiło.

Na początku bardziej mnie frapowała: lubię przemyślenia ludzi, którzy oddalili się już od młodzieńczych lat i bliżej im do zgorzknienia niż entuzjazmu. Potem jednak poczułam niechęć do... Hmm, chyba do nadmiernych ucieczek od życia autora do żyć jego literackich autorytetów. W gruncie rzeczy to ciekawy zabieg, jednak zgrzytał. Choć nie powiem, dowiedziałam się tego i owego,...

Mogłabym powiedzieć, że "niekompletność" definiuje tę książkę głębiej niż na poziomie tytułu utworu, ale też jako istotę treści, ale tak naprawdę bardziej pasuje mi słowo "nieusatysfakcjonowanie".
Książka Gortata jest z pewnością rodzajem literackiego hołdu tym z największych pisarzy, którzy przetrwali próbę czasu - dzięki utworom lub życiorysowi. Z pewnością lektura "Niekompletności" da więcej satysfakcji tym, którzy są bardziej zaznajomieni z tymi nazwiskami i wizją świata tych osób. Tymczasem taki laik jak ja, mogący skupić się tylko na głównym bohaterze (całkiem trzeźwo myślącym, jak na opętanego chorą namiętnością artystę, to była ciekawa kreacja),poczuł się jakby przed samym finałem przedstawienia w teatrze ktoś zgasił światła, zaczął gdzieś prowadzić i nagle brutalnie rozwiał wątpliwości, że to nie antrakt, tylko już koniec i stoi się w szatni, do widzenia, dziękujemy za uwagę.
Do tego pozostaje ta obawa, czy fragmenty, które naprawdę cenię w tej książce nie są ledwie parafrazą mistrzów... to niewygodne. Ale niech będzie, bo nawet jeśli - zostały dobrze wykorzystane (za co dodatkowa gwiazdka).

Mogłabym powiedzieć, że "niekompletność" definiuje tę książkę głębiej niż na poziomie tytułu utworu, ale też jako istotę treści, ale tak naprawdę bardziej pasuje mi słowo "nieusatysfakcjonowanie".
Książka Gortata jest z pewnością rodzajem literackiego hołdu tym z największych pisarzy, którzy przetrwali próbę czasu - dzięki utworom lub życiorysowi. Z pewnością lektura...

Książka ambitna, ciekawie napisana, ale kompletnie do mnie nie trafiająca.

Książka ambitna, ciekawie napisana, ale kompletnie do mnie nie trafiająca.

trudno mi ocenic ksiązke bo po raz pierwszy nie odnalazłam sie czytając Gortata:(nie zrozumiałam
za jakis czas przeczytam ponownie, moze będzie lepiej. Wymagała odemnie dużego skupienia

trudno mi ocenic ksiązke bo po raz pierwszy nie odnalazłam sie czytając Gortata:(nie zrozumiałam
za jakis czas przeczytam ponownie, moze będzie lepiej. Wymagała odemnie dużego skupienia

Książka o samotności, przemijaniu, starzeniu się, chorobie, pojmowaniu artyzmu. Akcja rozgrywa się na dwu płaszczyznach: realistycznej i wyimaginowanej, w końcu obie przenikają się. W żadnej nie znajdziemy dopełnienia, bo na tym polega "niekompletność". Na podstawie wplecionych w powieść informacji o autentycznych artystach dowiedzieć można się o ich ostatnich chwilach życia. Powieść niełatwa w odbiorze, ale wciągająca.

Książka o samotności, przemijaniu, starzeniu się, chorobie, pojmowaniu artyzmu. Akcja rozgrywa się na dwu płaszczyznach: realistycznej i wyimaginowanej, w końcu obie przenikają się. W żadnej nie znajdziemy dopełnienia, bo na tym polega "niekompletność". Na podstawie wplecionych w powieść informacji o autentycznych artystach dowiedzieć można się o ich ostatnich chwilach...