Tu jest czułość od której nie dostaję cukrzycy. Gdzieś między wierszami miga dziewczyna której umarło dziecko. A to co mi się podoba to to że w żydowskim raju ulica Baal Szem Towa jest najbiedniejsza i słoneczna a brak śmierci nie rozwiązuje problemów życia i jeszcze ten genialny styl korespondencji króla Salomona.

Generalnie w tym chłopaku jest Moc.

Tu jest czułość od której nie dostaję cukrzycy. Gdzieś między wierszami miga dziewczyna której umarło dziecko. A to co mi się podoba to to że w żydowskim raju ulica Baal Szem Towa jest najbiedniejsza i słoneczna a brak śmierci nie rozwiązuje problemów życia i jeszcze ten genialny styl korespondencji króla Salomona.

Generalnie w tym chłopaku jest Moc.

Uwielbiam literaturę jidysz za jej mądrość, humor, ciepło i wielki dystans do rzeczywistości. Manger idealnie wpisuje się w powyższe określenia, dodatkowo wzbogaca je o ironię i piękny obrazowy język powieści,
Księga raju jest swego rodzaju obrazem wierzeń Żydów, którzy pokładają wiarę w tym, iż przed narodzeniem każdy człowiek przebywa w raju. Kiedy nadchodzi moment narodzin, anioł odprowadzający człowieka na ziemię daje mu prztyczka w nos, by ten zapomniał swoje rajskie życie.
Bohater opowieści - Szmul Aba, zachował jednak pamięć o Edenie. Wykorzystał pewien fortel, który zapewnił mu wspomnienie wcześniejszego żywota.
Krótko po narodzinach ujawnia on swoje nadzwyczajne zdolności, staje się swego rodzaju zjawiskiem, gromadząc uczonych i mądrych Żydów, którzy słuchają opowieści o wymarzonym raju oraz o jego niezwykłych mieszkańcach.
Pojawia się tu cała galeria postaci, które bardzo często przypominają ludzkie charaktery, mają wady i słabości, przywary i niezbyt chwalebne nawyki.
Pośród znamienitych postaci po raju przechadzają się takie wielkie osobowości jak prorocy: Izaak czy Abraham, nie brak też szaraków: krawców, mleczarzy czy policjantów i zwykłych mełamedów.
Jest anioł moczymorda, który nie dość, że zaniedbuje własne obowiązki, to dodatkowo pije na umór w karczmie, mełamed kompletnie nie ma posłuchu u uczniów, pewnego razu omal nie stracił skrzydeł przez psoty naszego Szmula Aby oraz jego przyjaciela Szczylka.
Zasadniczo w raju wcale nie jest tak rajsko. Biedacy klepią biedę, nie ma sprawiedliwości, ale jednak wszyscy zgodnie czekają na przyjście Pana.
Codzienność i stagnacja tych w niebiosach została jednak zachwiana. Pewnego dnia ucieka Szor Habor, przeogromny byk, który ma być główna potrawą na uczcie po przyjściu Mesjasza. Szmul Aba i Szczylek ruszają z misją ratunkową. Jak się ona potoczy?
Historia zawarta w Księdze raju jest balsamem dla duszy. Przynosi spokój, pozwala złapać dystans i zapomnieć o codzienności, delikatne wybuchy śmiechu co kilka kartek również znakomicie odprężają. Najcenniejszy jest jednak ładunek ludowych mądrości i garść krotochwil, które upiększają powieść. Uczta dla oka, uczta dla duszy!

buchbuchbicher.blogspot.com

Uwielbiam literaturę jidysz za jej mądrość, humor, ciepło i wielki dystans do rzeczywistości. Manger idealnie wpisuje się w powyższe określenia, dodatkowo wzbogaca je o ironię i piękny obrazowy język powieści,
Księga raju jest swego rodzaju obrazem wierzeń Żydów, którzy pokładają wiarę w tym, iż przed narodzeniem każdy człowiek przebywa w raju. Kiedy nadchodzi moment...

Bardzo humorystyczne ukazanie żydowskiego (i nie tylko) raju z perspektywy małego aniołka-chłopca. Niektóre fragmenty niesamowicie mnie bawiły, szczególnie pokazujące historyczne postaci (takie jak np. król Dawid) z bardzo nieidealnej strony. No cóż, nawet w raju panuje pijaństwo, zakłamanie, zaś ludzie-anioły nie są idealni.

Bardzo humorystyczne ukazanie żydowskiego (i nie tylko) raju z perspektywy małego aniołka-chłopca. Niektóre fragmenty niesamowicie mnie bawiły, szczególnie pokazujące historyczne postaci (takie jak np. król Dawid) z bardzo nieidealnej strony. No cóż, nawet w raju panuje pijaństwo, zakłamanie, zaś ludzie-anioły nie są idealni.

Icyk Manger w swojej książce ewidentnie umieszcza wszystko to, z czym jest związany. Poczynając od bohaterów, takich jak niemieccy, polscy czy wschodni cadycy (Manger urodzony w 1901r. w Czerniowcach na terenie Austro-Wegier, uczący się w niemieckim gimnazjum (skąd, co ciekawe został wyrzucony za złe zachowanie),mieszkający w Warszawie i Wilnie),a kończąc na, oczywiście, głównym wątku, czyli żydowskim wyobrażeniu Raju jako podstawie do własnego stworzenia fabuły powieści.

Głównym bohaterem tej "miłej", ale również mądrej powieści z nutką filozofii jest aniołek Szmul Aba, któremu udaje się uniknąć legendarnego pstryczka w nos, dzięki czemu rodzi się na Ziemi, zachowując w pamięci Raj. Opowiada o nim swoim rodzicom oraz zaproszonym gościom. Są to zdumiewające historie; jak możliwe jest to, by w Raju miały miejsce zwykłe ludzkie sytuacje? Jak to się dzieje, że dochodzi do kradzieży, kłamstw, zazdrości, zdrad...? Dlaczego anioły dzielą się na bogatsze i biedniejsze? Dlaczego jedni pracują dla innych, a prorocy nie grzeszą mądrością? Co tu robią takie ilości alkoholu?

"Księga Raju" z pewnością nie jest książką poszukującą odpowiedzi na pytanie; jak Raj wygląda? Lecz to komiczne jego przedstawienie to pretekst także do refleksji i wplecenia ukrytych spostrzeżeń, które najprawdopodobniej wcześniej wcale nie przyszły nam do głowy.

Icyk Manger w swojej książce ewidentnie umieszcza wszystko to, z czym jest związany. Poczynając od bohaterów, takich jak niemieccy, polscy czy wschodni cadycy (Manger urodzony w 1901r. w Czerniowcach na terenie Austro-Wegier, uczący się w niemieckim gimnazjum (skąd, co ciekawe został wyrzucony za złe zachowanie),mieszkający w Warszawie i Wilnie),a kończąc na, oczywiście,...

Literatura jidyszowa jest interesującym elementem kultury II, wielokulturowej Rzeczypospolitej (podobnie zresztą jak kino żydowskie w jidysz). Manger, w przeciwieństwie do noblisty Isaaca Bashevisa Singera, w Polsce się nie urodził, ale akurat "Księgę raju" napisał w Warszawie i wydał w symbolicznym 1939 roku.

W oparciu o oceny na portalu widzę, że nie każdemu ta książka pasuje. Rozumiem to, bo to nie do końca literatura w moim guście. Natomiast ja bawiłem się przy niej świetnie. Manger ciekawie przetwarza starotestamentowy świat i mity, tworząc dość obrazoburczą wizję raju (a właściwie rajów, bo jest raj żydowski, gojski w formie prawosławnej i muzułmański zwany tureckim),który jest niedoskonały, tak jak i nasz świat (anioły niekiedy piją i biją żony, jest wyzysk, antysemityzm i ogólna nieufność poszczególnych grup Żydów). Do tego rzecz jest zabawna, jak choćby cały motyw ucieczki wołu ofiarnego (ma zostać zjedzony przez cadyków, gdy nadejdzie mesjasz) do gojskiego raju.

Zapewne część rzeczy jest nieczytelna dla mnie, jako dla osoby wyłącznie ogólnie orientującej się w kulturze żydowskiej, ponoć trochę znaczeń ucieka przy przekładzie z jidysz, natomiast na pewno warto po "Księgę raju" sięgnąć. Między innymi dlatego, by zobaczyć, co na terenie Polski pisano, zanim bestialska wojna lat 1939-1945 zmiotła dawny świat.

Literatura jidyszowa jest interesującym elementem kultury II, wielokulturowej Rzeczypospolitej (podobnie zresztą jak kino żydowskie w jidysz). Manger, w przeciwieństwie do noblisty Isaaca Bashevisa Singera, w Polsce się nie urodził, ale akurat "Księgę raju" napisał w Warszawie i wydał w symbolicznym 1939 roku.

W oparciu o oceny na portalu widzę, że nie każdemu ta książka...

Ciepła opowieść o chłopcu, któremu dzięki pewnemu fortelowi udaje się uniknąć prztyczka w nos, a tym samym zachować wspomnienia z raju w którym się znajdował zanim przyszedł na ziemski świat. Opowieść ta zaczerpnięta została ze starej żydowskiej legendy. Ta mała objętościowo książeczka,niesie ze sobą ciepło, humor oraz naukę o życiu. Ot taki żydowski "Mały Książe":)

Ciepła opowieść o chłopcu, któremu dzięki pewnemu fortelowi udaje się uniknąć prztyczka w nos, a tym samym zachować wspomnienia z raju w którym się znajdował zanim przyszedł na ziemski świat. Opowieść ta zaczerpnięta została ze starej żydowskiej legendy. Ta mała objętościowo książeczka,niesie ze sobą ciepło, humor oraz naukę o życiu. Ot taki żydowski "Mały Książe":)

Przeurocze. Lekka książka na wieczór - a przy okazji dzięki niej można się dowiedzieć o kulturze żydowskiej! Gorąco polecam :)

Przeurocze. Lekka książka na wieczór - a przy okazji dzięki niej można się dowiedzieć o kulturze żydowskiej! Gorąco polecam :)

Dużo radości sprawiło mi poznanie żydowskiego raju, który zadziwiająco przypomina nasze ziemskie bytowanie.

Dużo radości sprawiło mi poznanie żydowskiego raju, który zadziwiająco przypomina nasze ziemskie bytowanie.