Zbiór opowiadań przy którym nie sposób się nudzić. Niektóre mroczne inne zabawne, a wszystkie wciągające i znakomicie napisane.

Zbiór opowiadań przy którym nie sposób się nudzić. Niektóre mroczne inne zabawne, a wszystkie wciągające i znakomicie napisane.

Zręczne opowiadanka, autor zgrabnie konstruuje pułapki na czytelnika.

Zręczne opowiadanka, autor zgrabnie konstruuje pułapki na czytelnika.

Moja ulubiona powieść Jeffreya Archera.
Majstersztyk literacki, perełka po prostu powieści sensacyjnej.

Moja ulubiona powieść Jeffreya Archera.
Majstersztyk literacki, perełka po prostu powieści sensacyjnej.

Pozycja przeciętna pod każdym względem, dwanaście opowiadań pod wspólnym, tytułowym mianownikiem, gdzie fałszywym tropem jest zwyczajne wodzenie czytelnika za nos umiejętną konstrukcją fabularną z obowiązkowym twistem na koniec. Fabularnie nudy i "gdzieś już to było", wątki niezbyt ciekawe (prym wiedzie tutaj "Pucybut"),całość ratuje świetny styl, którym autor wciąga czytelnika w każde z opowiadań. Zbiór Archera czyta się niczym nóż wchodzący w miękkie masełko, lekko, łatwo i przyjemnie. I dzięki temu aż pięć gwiazdek, ze względu na styl autora idealna lektura na rozleniwiające, letnie upały.

Pozycja przeciętna pod każdym względem, dwanaście opowiadań pod wspólnym, tytułowym mianownikiem, gdzie fałszywym tropem jest zwyczajne wodzenie czytelnika za nos umiejętną konstrukcją fabularną z obowiązkowym twistem na koniec. Fabularnie nudy i "gdzieś już to było", wątki niezbyt ciekawe (prym wiedzie tutaj "Pucybut"),całość ratuje świetny styl, którym autor wciąga...

Mądre, błyskotliwe i zabawne opowiadania. Bardzo przyjemna lektura zwłaszcza dla osób które lubią angielski typ humoru.

Mądre, błyskotliwe i zabawne opowiadania. Bardzo przyjemna lektura zwłaszcza dla osób które lubią angielski typ humoru.

,,Dwanaście fałszywych tropów'' to pierwsza pozycja Archera, z jaką miałam styczność - z resztą, trafiłam na nią przypadkiem, złożyło się, że znalazłam egzemplarz po angielsku i bez zastanowienia z czym właściwi mam do czynienia zabrałam się za lekturę.
Muszę przyznać, że po przeczytaniu mam mieszane uczucia. Cały zbiorek zawiera opowiadania bardzo dobre i bardzo przeciętne - niestety z przewagą tych drugich.

Do najciekawszych opowiadań na pewno należą:
,,Omyłka sądowa", jedno z dłuższych, z ciekawą retrospekcją, a potem stopniowym, trzymającym w napięciu rozwiązywaniem sprawy; sporo straciło w moich oczach na zakończenie, które było dość banalne, ale przede wszystkim zbyt szybkie;
,,Nie zatrzymuj się na autostradzie" - to z kolei jedno z najkrótszych opowiadań w zbiorze, ale mnie bardzo się spodobało - ciekawy pomysł i niespodziewane zakończenie;
,,Co jednemu wyjdzie na zdrowie, drugiemu zaszkodzi" - historia inna niż pozostałe, ma jeden początek i cztery końce - sama fabuła nie zaskakuje, ale forma na piątkę; muszę przyznać, że to opowiadanie spodobało mi się najbardziej i cieszę się, że przeczytałam je jako ostatnie, bo pozostawiło pozytywne wrażenie.

Przyjemnie czytało mi się też ,,Jedna na tysiąc'' oraz ,,Oko za oko''; co do pozostałych opowiadań - nie zachwyciły mnie. Jako szczególnie nudne uważam ,,Tanio, za pół ceny'', ,,Pucybut'' i ,,Timeo Danaos'', których fabuły, moim zdaniem, do niczego nie prowadziły i, chociaż dostrzegam w nich wyraźną satyrę z wybranych wad głównych bohaterów, to zakończenia i przewodnie tematy mnie rozczarowały.

Część opowiadań warta polecenia, część - pominięcia; z drugiej strony są na tyle krótkie, że ich przeczytanie nie wymaga wiele czasu. Ja zapewne jeszcze sięgnę po kolejny zbiór Archera, bo na tle innych autorów opowiadania wychodzą mu całkiem dobrze.

,,Dwanaście fałszywych tropów'' to pierwsza pozycja Archera, z jaką miałam styczność - z resztą, trafiłam na nią przypadkiem, złożyło się, że znalazłam egzemplarz po angielsku i bez zastanowienia z czym właściwi mam do czynienia zabrałam się za lekturę.
Muszę przyznać, że po przeczytaniu mam mieszane uczucia. Cały zbiorek zawiera opowiadania bardzo dobre i bardzo...

Jeffrey Archer dla mnie jest po prostu bezbłędny. "Dwanaście fałszywych tropów" to zbiór krótkich opowiadań, czyli tego, w czym Archer jest najlepszy. Jedne ciekawsze, drugie mniej, ale żadne nie zasługuje na ocenę niższą niż "dobre" w skali LC. Całość zbioru mogę z czystym sercem ocenić jako "bardzo dobre".

Jeffrey Archer dla mnie jest po prostu bezbłędny. "Dwanaście fałszywych tropów" to zbiór krótkich opowiadań, czyli tego, w czym Archer jest najlepszy. Jedne ciekawsze, drugie mniej, ale żadne nie zasługuje na ocenę niższą niż "dobre" w skali LC. Całość zbioru mogę z czystym sercem ocenić jako "bardzo dobre".

Już od dawna na płkach bibliotek rzucał mi się w oczy wypisane charakterystyczną czcionką nazwisko pisarza. Do tej pory jednak jakoś nie sięgałam po jego dzieła, dopiero ostatnio, kiedy buszowałam po regałach z literaturą obcą stwierdziłam, że czemu by nie :D
Jak się okazało "12 fałszywych tropów" to zbiór 12 świetnie napisanych opowiadań, z których większość liczy sobie ok kilkunastu stron. Ciekawe historie, niesamowicie wciągające, idealne na podróż pociągiem :)
Polecam tym, którzy jeszcze Archera nie znają, i choć sama w tym temacie jestem jeszcze nowicjuszem stwierdzam, że moja przygoda z Archerem na opowiadaniach się nie zakończy.

Już od dawna na płkach bibliotek rzucał mi się w oczy wypisane charakterystyczną czcionką nazwisko pisarza. Do tej pory jednak jakoś nie sięgałam po jego dzieła, dopiero ostatnio, kiedy buszowałam po regałach z literaturą obcą stwierdziłam, że czemu by nie :D
Jak się okazało "12 fałszywych tropów" to zbiór 12 świetnie napisanych opowiadań, z których większość liczy sobie...

bardzo ciekawe opowiadania, generalnie do polecenia

bardzo ciekawe opowiadania, generalnie do polecenia

Jak to bywa ze zbiorami opowiadań „Dwanaście fałszywych tropów" jest książką nierówną, chociaż większość opowiadań raczej mi się podobała, zdaje się, że tylko dwa nie zyskały w moich oczach. I typowe dla Archera, najlepsze fragmenty nie tylko zaskakują czytelnika, ale też bawią. Lektura lekka, a postaci dobrze naszkicowane. Przyjemna lektura.

Jak to bywa ze zbiorami opowiadań „Dwanaście fałszywych tropów" jest książką nierówną, chociaż większość opowiadań raczej mi się podobała, zdaje się, że tylko dwa nie zyskały w moich oczach. I typowe dla Archera, najlepsze fragmenty nie tylko zaskakują czytelnika, ale też bawią. Lektura lekka, a postaci dobrze naszkicowane. Przyjemna lektura.