Jest to już klasyczna pozycja polskiej historiografii. Profesor Gerard Labuda miał jednak problem jaki występuje gdy chce się pisać prace naukowe na temat początków Polski. Po prostu istniejące źródła do tego zagadnienia są często bardzo ubogie albo nie ma ich w ogóle. Nie inaczej jest w przypadku źródeł dotyczących postaci naszego pierwszego historycznego władcy. O Mieszku I wiadomo bardzo mało i raczej nowe materiały dotyczące księcia już nie zostaną odkryte. W źródłach Mieszko wyłania się nagle z mroków nieistnienia i możemy zasadnie wierzyć że wiele czynów władcy po prostu nie zostało opisane i nigdy się o nich nie dowiemy. Profesor Gerard Labuda był rzetelnym uczonym i mógł opisywać tylko to co znalazł na temat Mieszka w ubogim materiale źródłowym. Oczywiście w naszym kraju działają turbosłowianie którzy ''wiedzą'' na temat naszego księcia wszystko ale to jest pseudonauka.

Jest to już klasyczna pozycja polskiej historiografii. Profesor Gerard Labuda miał jednak problem jaki występuje gdy chce się pisać prace naukowe na temat początków Polski. Po prostu istniejące źródła do tego zagadnienia są często bardzo ubogie albo nie ma ich w ogóle. Nie inaczej jest w przypadku źródeł dotyczących postaci naszego pierwszego historycznego władcy. O...

Wybitna monografia dotycząca czasów Mieszka I, przy czym, uważam, że tytuł wprowadza w błąd. Bardziej odpowiedni - patrząc na treść - byłby "Czasy Mieszka I" lub "Mieszko I i jego czasy", ponieważ większość książki poświęcone zostało zagadnieniom ogólnym z czasów tego władcy, a nie sama jego osoba. Znajdziemy w tej książce mnóstwo interesujących informacji na temat chrystianizacji, sytuacji geopolitycznej etc., dużo mniej dotyczących życia Mieszka. Oczywiście, nie zmienia to mojej oceny, bowiem znając zawartość źródeł z tego okresu, wiedziałem czego mogę się spodziewać.

Wybitna monografia dotycząca czasów Mieszka I, przy czym, uważam, że tytuł wprowadza w błąd. Bardziej odpowiedni - patrząc na treść - byłby "Czasy Mieszka I" lub "Mieszko I i jego czasy", ponieważ większość książki poświęcone zostało zagadnieniom ogólnym z czasów tego władcy, a nie sama jego osoba. Znajdziemy w tej książce mnóstwo interesujących informacji na temat...

Książka ta jest książką biblioteczną, a jej lektura zabrała mi raptem zaledwie dwa dni. Dzieło to zostało wydane przez Ossolineum. Początki Polski są fascynujące, Autor skupił się nie tylko na Mieszku Pierwszym, ale także na innych władcach - oraz na innych zagadnieniach u progu naszej państwowości. Jest to klasyczna praca, pełno starszych wydań, jak i wznowień. Na końcu dzieła mamy obszerny wykaz bibliograficzny, jak i indeks osób. Także spis map. Frapująca lektura, pełna ciekawostek. Mieszko I przede wszystkim kojarzy nam się z Dobrawą - oraz - z przyjęciem chrztu. Trzeba dodać, że sam proces chrystianizacji , był procesem mimo wszystko - długotrwałym, i nie trwał przecież jeden dzień :-) . Spośród ciekawostek - można dodać - co Czytelnik wyłapie - kara za złamanie postów - wybicie wszystkich zębów. Kary za rozpustę - nie będę przytaczać. Jest to pozycja - jak już powyżej wspomniałem - zaliczona do klasyki polskiej historiografii. Wydanie w twardej oprawie. Lektura jednym może zająć mniej, innym - więcej czasu. Wróciłem do niej po wielu latach, czytelnicze powroty są bardzo mi bliskie. Z innych rzeczy - Autor bardzo dużo miejsca poświęcił także na zagadnienia nie tylko chrystianizacyjne, ale także na potyczki i stosunki polityczne Mieszka I z sąsiadami. Niebezpiecznymi przecież w X wieku w końcu.

Książka ta jest książką biblioteczną, a jej lektura zabrała mi raptem zaledwie dwa dni. Dzieło to zostało wydane przez Ossolineum. Początki Polski są fascynujące, Autor skupił się nie tylko na Mieszku Pierwszym, ale także na innych władcach - oraz na innych zagadnieniach u progu naszej państwowości. Jest to klasyczna praca, pełno starszych wydań, jak i wznowień. Na końcu...

Teraz to już wiem chyba wszystko ;)

Teraz to już wiem chyba wszystko ;)

Czy ten nasz ojciec założyciel nie był czasem z Braci naszych Starszych? Domysły o germansko-skandynawskim pochodzeniu odrzucam, z BS wyżej wzmiankowanych, bo miał nasz Mieszko głowę do interesów, 7 x po 2 x, żony się zgadzał,. A on bierze sobie brzydulę z Czech? No,jak to tak? Biznesmen!

Czy ten nasz ojciec założyciel nie był czasem z Braci naszych Starszych? Domysły o germansko-skandynawskim pochodzeniu odrzucam, z BS wyżej wzmiankowanych, bo miał nasz Mieszko głowę do interesów, 7 x po 2 x, żony się zgadzał,. A on bierze sobie brzydulę z Czech? No,jak to tak? Biznesmen!

Klasyczna praca, do której zawsze warto wrócić.

Klasyczna praca, do której zawsze warto wrócić.

Znakomite. Szczególnie godne uwagi jest to jak Labuda nawiązując zresztą do Tymienieckiego wyjasnia kto ma rację: Widukind czy Thietmar w kwestii tego czy Geron wyprawił się na Mieszka i poddal go wladzy cesarza Ottona I. Az dziwne że są jeszcze historycy ktorzy nie przyjmują ustalen Tymienieckiego i Labudy.

Znakomite. Szczególnie godne uwagi jest to jak Labuda nawiązując zresztą do Tymienieckiego wyjasnia kto ma rację: Widukind czy Thietmar w kwestii tego czy Geron wyprawił się na Mieszka i poddal go wladzy cesarza Ottona I. Az dziwne że są jeszcze historycy ktorzy nie przyjmują ustalen Tymienieckiego i Labudy.

Wybitna praca naukowa. Czytając ją przede wszystkim czuję, że mam do czynienia z uczciwym autorem. Takim, który potrafi się przyznać do tego, że nie wie. Bo o Mieszku wiemy niewiele, większość do tej pory przyswajanych przez nas faktów to wymysły. Labuda je przytacza i obala. Jest bezlitosny wobec większości poprzedników, ale wydaje się, że wiarygodny. Dobrze jest czytać o historii historyka (pomijam tu powieści historyczne, które wychodzą z innego założenia) tak jak dobrze jest się leczyć u lekarza a nie u znachora.

Wybitna praca naukowa. Czytając ją przede wszystkim czuję, że mam do czynienia z uczciwym autorem. Takim, który potrafi się przyznać do tego, że nie wie. Bo o Mieszku wiemy niewiele, większość do tej pory przyswajanych przez nas faktów to wymysły. Labuda je przytacza i obala. Jest bezlitosny wobec większości poprzedników, ale wydaje się, że wiarygodny. Dobrze jest czytać o...

Napisana w dobrym stylu, przynajmniej dla mnie. Czyta się łatwo i dzięki temu sporo zostaje w pamięci. Nie śmiem nawet polemizować na temat zawartości, nie mam takich kwalifikacji.

Napisana w dobrym stylu, przynajmniej dla mnie. Czyta się łatwo i dzięki temu sporo zostaje w pamięci. Nie śmiem nawet polemizować na temat zawartości, nie mam takich kwalifikacji.

Po kilku latach po raz drugi sięgnąłem po tę biografię, żeby odświeżyć sobie nieco tematykę początków Polski. G. Labuda przez kilkadziesiąt lat zajmował się intensywnie pierwszym państwem piastowskim, "Mieszko I" jest więc w pewnym stopniu podsumowaniem jego badań nad tym okresem w dziejach. W pierwszym zdaniu określiłem tę książkę mianem biografii, ale tak naprawdę baza źródłowa uniemożliwia zajęcie się dokładnie samą osobą pierwszego historycznego władcy Polski. Labuda w dużej mierze stara się jedynie naświetlić te momenty z życia Mieszka I, co do których rzeczywiście można coś pewnego powiedzieć. A może inaczej: coś powiedzieć, bo z tą pewnością lepiej nie ryzykować...

Autor książki wychodzi w niej od przedstawienia sytuacji geograficzno-politycznej w naszej części Europy w wieku X, a następnie omawia problem pierwszej historycznej wzmianki o Mieszku, tj. o jego działaniach w roku 963. Potem - jak już wspomniałem - pojawiają się punktowe odniesienia do małżeństwa z Dobrawą, do chrztu, do bitwy pod Cedynią, konfliktu z Niemcami, zerwania sojuszu z Czechami, wreszcie tajemniczego dokumentu "Dagome iudex". Dwa ostatnie rozdziały stanowią podsumowanie i dotyczą kultury okresu rządów Mieszka oraz trwania jego dzieła w kolejnych wiekach.

Mimo iż w swojej książce Labuda odwołuje się do trwającej już wiele dziesięcioleci naukowej dyskusji (wspomnieć tu można zwłaszcza o nieraz ideologicznie zniekształconej dyskusji polsko-niemieckiej),to erudycyjność bynajmniej narracji nie przytłacza. Polemika Autora z innymi historykami prowadzona jest rzeczowo i zrozumiale, tak że czytelnik nie gubi się w gąszczu nazwisk i koncepcji. Warto zaznaczyć, że częste są w tej monografii odwołania do źródeł archeologicznych, a także argumentów językoznawczych, które odgrywają ważną rolę w badaniach nad początkami państwa polskiego.

Obok samej osoby Mieszka I dużą rolę w pracy odgrywa historia Kościoła w Polsce, a także historia stosunków między Polską a jej sąsiadami na wszystkich właściwie (może poza pruską) granicach. Opinie Autora są wyważone, nie idą w kierunku rozwiązań, rzekłbym, ekstremalnych. Poza tym musi budzić duże zaufanie bardzo obszerny esej bibliograficzny (chyba takim terminem należy określić tę część pracy, którą określono tylko mianem "wskazówek" bibliograficznych). Dobrze zestawić książkę Labudy z monografią pióra J. Strzelczyka. Szczególnie to może ważne w roku całkiem okrągłej rocznicy najważniejszego na dobrą sprawę wydarzenia, jakie z osobą Mieszka I jest związane.

Tomasz Babnis

Po kilku latach po raz drugi sięgnąłem po tę biografię, żeby odświeżyć sobie nieco tematykę początków Polski. G. Labuda przez kilkadziesiąt lat zajmował się intensywnie pierwszym państwem piastowskim, "Mieszko I" jest więc w pewnym stopniu podsumowaniem jego badań nad tym okresem w dziejach. W pierwszym zdaniu określiłem tę książkę mianem biografii, ale tak naprawdę baza...